Małgorzata Chybalska

Program "Zagospodarowania wnętrz międzyblokowych" został przyjęty przez Radę Miejską Wrocławia w 1994 roku. Inicjatorem tego zadania był Prezydent Wrocławia, Bogdan Zdrojewski, pod którego nadzorem Program funkcjonuje do dnia dzisiejszego.

Na mocy Ustawy o samorządzie terytorialnym tereny towarzyszące komunalnej zabudowie mieszkaniowej zostały przejęte przez gminy. Inwentaryzacja ich zagospodarowania uświadomiła władzom miasta, że w wyniku wieloletnich zaniedbań praktycznie nie mogą one być miejscem przydomowego wypoczynku. Szczególnie odczuwalny był brak zieleni. Elementów małej architektury prawie nie było, a stan istniejących zagrażał bezpieczeństwu użytkowników i obrażał podstawowe zasady estetyki.
Dodatkowym argumentem, przemawiającym za poprawą terenów rekreacyjnych, był nie najlepszy stan zdrowia mieszkańców, przede wszystkim dzieci i młodzieży. Niska atrakcyjność terenów rekreacyjnych nie zachęcała bowiem do przebywania na wolnym powietrzu. Równie ważny był aspekt wychowawczy. Źródłem wielu patologicznych zachowań młodzieży jest po prostu nuda. Dlatego pomysł wyposażenia terenów otwartych tak, aby umożliwiały one atrakcyjne spędzenie wolnego czasu oraz dawały możliwość "wyżycia" się i wysiłku fizycznego, wydawał się dobrym sposobem na przeciwdziałanie tym negatywnym zjawiskom.
Pod względem zagospodarowania wnętrz międzyblokowych Wrocław zapewne nie odbiegał od innych miast, ale o ile nam wiadomo, ty...