Przemiany azotu z odcieków
Jedną z technologii unieszkodliwiania odpadów komunalnych jest ich składowanie, określone w załączniku 6 do Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jednolity DzU z 2007 r. nr 39, poz. 251) jako proces D5 – składowanie na składowiskach odpadów niebezpiecznych lub innych niż niebezpieczne. Z technologicznego punktu widzenia jest to deponowanie w celu ograniczenia oddziaływania odpadów na środowisko naturalne i człowieka.
W najprostszej formie składowanie polega na wyrzucaniu odpadów w przypadkowe, nieprzygotowane miejsca, zazwyczaj w zagłębienie terenu, oddalone od siedzib ludzkich. Niewłaściwe deponowanie odpadów powoduje emisję substancji chemicznych do środowiska. Produkty ciekłe (odcieki) zagrażają środowisku wodno-gruntowemu, a produkty lotne (gazy) powodują zanieczyszczenie atmosfery.
Od ok. 30 lat podejmowane są próby wykorzystania technik fitoremediacji do unieszkodliwiania odcieków. Obserwuje się trzy kierunki tego typu działań: wykorzystanie do nawadniania plantacji roślin energetycznych i rekultywowanych kwater składowisk odpadów1, odparowanie (ewapotranspiracja) w systemach hydrofitowych2 oraz oczyszczanie w systemach hydrofitowych3.
Ostatnia z wymienionych metod to rozwiązanie techniczne, w którym wykorzystuje się naturalne zdolności roślin do akumulacji, immobilizacji i deg...