Azbest to ogólna nazwa minerałów z grupy amfiboli i serpentynów, występujących w formie włóknistych skupień. Największe znaczenie przemysłowe ma azbest serpentynowy (chryzotylowy), tworzący cienkie żyły w serpentynitach, o giętkich włóknach (do 0,1 mm grubości), odpornych na działanie czynników chemicznych, wysokich temperatur oraz ścieranie, a także źle przewodzących ciepło i elektryczność. Przez lata używany był do wyrobu tkanin ogniotrwałych, okładzin ciernych szczęk hamulcowych, farb ogniotrwałych, materiałów izolacyjnych oraz niepalnych materiałów budowlanych. Główne złoża azbestu występują w Kanadzie, Federacji Rosyjskiej (na Uralu), USA, RPA, Zimbabwe oraz na Cyprze. Znacznie mniej rozpowszechniony w przyrodzie jest azbest amfibolowy, w większych ilościach występuje w RPA, Zimbabwe i Mongolii. Minerał ten wykazuje wysoką kwasoodporność.
Chociaż azbest znany jest od setek lat, to jednak najintensywniej wykorzystywany był w okresie ostatnich 100. Azbest stosowano w produkcji około 3 tys. wyrobów przemysłowych. Szczególne zastosowanie znalazł w produkcji wyrobów budowlanych (ok. 85% całkowitej produkcji wyrobów azbestowych), przede wszystkim płyt dachowych i elewacyjnych oraz rur.
Wyróżnia się dwie główne grupy azbestu: azbest chryzotylowy (biały) – powszechnie stosowany do produkcji płyt azbestowo-cementowych oraz azbesty amfibolowe – krokidolit (niebieski), w mieszaninie z a...