Sukces lub porażka koncepcji rozwoju elektrowni fotowoltaicznych w Polsce zależy głównie od poziomu przychodów z tytułu wytwarzania energii, a tym samym od tempa zwrotu inwestycji.
W związku z konsultowaniem długo oczekiwanej ustawy o odnawialnych źródłach energii, nadszedł właściwy moment na wskazanie różnic wynikających z obecnego i projektowanego systemu prawnego.
Obowiązujący system prawny
Obowiązująca ustawa Prawo energetyczne 1997 r. zapewnia identyczne wsparcie zielonej energii, bez względu na sposób jej wytwarzania. Dochody z produkcji energii w źródle odnawialnym determinowane są przez kilka zapisów. Ustawa obliguje operatora sieci elektroenergetycznej do zakupu energii wytworzonej w odnawialnym źródle po średniej cenie sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym. Cena ta za 2010 r. (obowiązująca w 2011 r.) wynosi 195,32 zł/MWh. Ponadto producent energii „zielonej” otrzymuje certyfikaty potwierdzające produkcję w źródle odnawialnym, tzw. świadectwa pochodzenia.
Ponadto nakłada ona na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązek udowodnienia, iż wyprodukowały wymaganą dla nich ilość energii w źródle odnawialnym. Jeśli tego nie uczynią, muszą uiścić tzw. opłatę zastępczą od wymaganej ilości energii o stałej, corocznie waloryzowanej wartości jednostkowej. Dowodem na wyprodukowanie tej energii jest...