Przyłącze spaja dwie odrębne całości prawne ? instalację należącą do sieci, czyli instalację zewnętrzną, oraz instalację wewnętrzną. Przyłącze jest elementem łączącym te dwie odrębne całości, silnie związanym fizycznie i funkcjonalnie z instalacją zarówno zewnętrzną, jak i wewnętrzną. Tak określił istotę przyłącza Sąd Najwyższy niespełna 10 lat temu (uchwała SN z 8 marca 2006 r., III CZP 105/05).

Jednak stanowiło to jedynie wstęp do dyskusji nad tym zagadnieniem. Bo właściwie czym jest przyłącze, a konkretniej, gdzie się rozpoczyna, a gdzie kończy? To nie tylko ciekawy przedmiot rozważań teoretycznych, ale przede wszystkim istotna kwestia praktyczna. W orzecznictwie przyjmowano różne koncepcje. Postaram się (niebezkrytycznie) przybliżyć najważniejsze z nich oraz odpowiedzieć na postawione w tytule niniejszego artykułu pytanie.

Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (u.z.z.w.) wyróżnia elementy infrastruktury wod-kan, takie jak przyłącze wodociągowe, przyłącze kanalizacyjne oraz sieć. Określenie zakresu przestrzennego tych elementów jest istotne z uwagi na obowiązki ciążące zarówno na przedsiębiorstwie wodociągowo-kanalizacyjnym, jak i odbiorcy usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 u.z.z.w., budowę przyłączy do sieci (oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego) zapewnia na swój koszt osoba ubiegająca...