W myśl ustawy ?opakowaniowej? O.O.O. zobowiązana jest uwzględnić w osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu co najmniej 50% odpadów opakowaniowych pochodzących z gospodarstw domowych.

Brak lub późne wydanie rozporządzeń wykonawczych może sprawiać rozmaite problemy praktyczne w stosowaniu określonego aktu prawnego. Niestety, doskonałym przykładem w tym zakresie jest Ustawa z 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (dalej ?opakowaniowa?)1. Nie jest ona zresztą wyjątkiem w tym zakresie ? podobna przypadłość dotyczy również Ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach2 (więcej w ?Recyklingu? 1/2015).

Zapisy a realizacja

Zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy ?opakowaniowej?: Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana uwzględnić do dnia 31 grudnia 2020 r. oraz w latach następnych w osiągniętym poziomie łącznego odzysku i recyklingu docelowo co najmniej 50% odpadów opakowaniowych pochodzących z gospodarstw domowych. Obowiązek ten wszedł w życie 1 stycznia ub.r. Jednakże odpowiednie rozporządzenie wykonawcze z tym obowiązkiem związane ukazało się dopiero w marcu ub.r., a do końca 2014 r. nie było rozporządzenia określającego nowe wzory dokumentów potwierdzających odzysk (DPO) i recykling (DPR), na podstawie których realizacja tego obowiązku mogłaby być potwierdzona. Pojawia się więc pytanie o obowiązywanie tych regulacji w 2014 r. i ewentualne...