W 2015 r. minęła połowa czasu na realizację przez Polskę zobowiązań wynikających z dyrektywy 28/WE z 2009 r. o promocji energii z odnawialnych źródeł energii (OZE). Polska jest zobligowana do uzyskania minimum 15% udziału produkcji energii z OZE w 2020 r. w całkowitym końcowym zużyciu energii (w roku rozliczeniowy). Oryginalny plan, przycięty uchwałą Rady Ministrów z 2010 roku o tzw. krajowym planie działań ? KPD1, przewiduje nawet wykonanie celu z nadmiarem 0,5% (wewnętrzny cel krajowy -15,5%). Można było to tłumaczyć chęcią zmniejszenia ryzyka niewykonania celu i uniknięcia kar lub też zamiarem sprzedaży innemu z krajów UE nadwyżki rzędu 4-5 TWh energii z OZE w formie np. ?transferu statystycznego?. Motywacją do dążenia uzyskania nadwyżki może być też możliwość zrealizowania dzięki inwestycjom OZE szeregu innych celów rozwojowych. Transfer statystyczny to jeden z elastycznych instrumentów w ramach trzech mechanizmów (obok tzw. wspólnych projektów i wspólnych mechanizmów wsparcia) współpracy międzynarodowej, przewidzianych w dyrektywie 2009/28/WE. Chodzi o przekazanie, na podstawie umowy międzypaństwowej, nadwyżek z jednego kraju UE do drugiego, który bez transferu nie wypełniłby swoich zobowiązań. Transfer statystyczny może posłużyć do osiągnięcia przez dany kraj celu przez statystyczne dodanie do energii z OZE fizycznie zużytej w tym kraju w 2020 r. części energii wyprodukowanej i zużytej w innym kraju. Pozostałe instrumenty współpracy mię...