Aktualne ustawy nie ograniczają składowania odpadów zużytych wykładzin, zaliczonych do odpadów komunalnych. Większość tych odpadów włókienniczych trafia na składowiska.
 
Ilość powstających odpadów dywanów i wykładzin dywanowych w UE szacuje się na 1,6-2,5 mln t/rok1, w USA ok. 3 mln t/rok2, 3, a w Polsce wynosi 60 tys. t/rok4.
W Instytucie Chemii Przemysłowej im. prof. Ignacego Mościckiego podjęto próbę opracowania nowych kompozytowych materiałów polimerowych, w których napełniaczem są rozwłóknione wykładziny lub dywany, a osnową polimerową surowce wtórne – aglomerat poliolefin z opakowań foliowych.
 
Odpady z dywanów
Jako osnowę polimerową w kompozytach stosowano polietylen aglomerat LDPE lub PP. Jako napełniaczy użyto rozwłóknionych odpadów z dywanów, których runo wykonane jest z polipropylenu. Napełniacze stosowano w ilości 20-100% masy. Kompozyty o zawartości 20 i 30% masy napełniacza sporządzono, wykorzystując wytłaczarkę jednoślimakową, a kompozyty o większej ilości napełniacza wykonano przy użyciu walcarki oraz na linii granulacyjnej z wytłaczarką dwuślimakową wykonano kompozyty o zawartości włókna dywanowego w ilości 20-40% masy. Zbadano właściwości mechaniczne i budowę strukturalną kompozytów....

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?