W ostatnich latach wielkość produkcji polimerów styrenu w Polsce wahała się w granicach 80-100 tys. ton rocznie. W 2004 r. wielkość ta wyniosła 96,3 tys. ton. Do 2010 r. średnie światowe zużycie polistyrenu ma wzrastać średniorocznie o 4,4%. Podobnie szacuje się wzrost wielkości zużycia polistyrenu w Polsce.

Tworzywa styrenowe dzielą się na dwie grupy, otrzymywane w procesie polimeryzacji styrenu, różniące się obszarami zastosowań. Pierwsza to polistyreny ogólnego przeznaczenia (GPPS) i polistyreny wysokoudarowe (HIPS), stosowane głównie do wytwarzania opakowań, folii, obudów AGD i RTV itp. Drugą grupę tworzą polistyreny do spieniania (EPS), które wykorzystuje się do produkcji styropianu, podstawowego materiału termoizolacyjnego stosowanego do dociepleń oraz do produkcji opakowań.
Styropian otrzymuje się poprzez spienienie granulek polistyrenu zawierającego porofor. Spienienie uzyskuje się przez podgrzanie granulek (zazwyczaj parą wodną). W zależności od stopnia spienienia powstają styropiany o różnej gęstości. Styropiany o małej gęstości są słabe mechanicznie i łatwo ulegają zgnieceniu, a o większej – są twardsze i umożliwiają wykonanie niektórych elementów narażonych na obciążenie (np. elementów do formowania ścian i stropów żelbetowych, mebli).
Styropian jest stosowany głównie jako płyty izolacyjne w budownictwie, a także do produkcji opakowań sprzętu elektronicznego i urządzeń gospodarstwa domowego oraz artykułów spożywczych (to zastosowan...