Recykling odpadów żelazonośnych
Podczas produkcji wyrobów stalowych powstaje szereg odpadów stałych i gazowych. Częściowo są one składowane na hałdach, często zatruwając środowisko i zajmując tereny, które można by wykorzystać do innych celów. W związku z tym poszukiwane są sposoby, które pozwoliłyby maksymalnie zwiększyć wykorzystanie odpadów, a tym samym obniżyć koszty produkcji stali.
W tym celu zarówno w światowej, jak i krajowej metalurgii obserwuje się tendencję do ponownego wykorzystania tańszych, „odpadowych” paliw i tworzyw żelazonośnych jako zamienniki np. koksu wielkopiecowego czy rud żelaza. Brakuje jednak ciągle efektywnych metod pozwalających na utylizację odpadów, z uwzględnieniem ich zróżnicowanych własności fizycznych i chemicznych oraz różnego rodzaju zanieczyszczeń. Dotyczy to przede wszystkim takich odpadów, jak pyły i szlamy metalonośne oraz różnego rodzaju zgorzeliny, mułków zgorzelinowych, często o wysokim stopniu uwodnienia i zaolejenia. Dla uniknięcia niekorzystnych zjawisk, drobnoziarniste materiały przed zastosowaniem w procesach metalurgicznych muszą być odpowiednio przygotowane pod względem stanu fizycznego, a zwłaszcza kawałkowości. Jedną z efektywnych metod ich zbrylania może być spiekanie w tzw. spiekalniach rud. Spiekanie jest termiczną metodą zbrylania drobnoziarnistych materiałów wsadowych (miałkich rud żelaza, aglorud, pylis...
