Tworzywa polimerowe towarzyszą nam od setek lat. Ich ilość w początkowym okresie była znikoma (polimery naturalne), a swój żywot zwykle kończyły na składowiskach odpadów i w piecach. Z biegiem lat zaczęliśmy sami wytwarzać cenne materiały wielkocząsteczkowe, a ilość zużywanych tworzyw wielokrotnie wzrosła. Z czasem stwierdzono, że w ogóle odpadów udział tych polimerowych może sięgać nawet do 25%.
Tworzywa można wykorzystywać wielokrotnie, co dodatkowo pozwala na zmniejszenie zapotrzebowania na ograniczone zasoby ropy naftowej lub gazu, z których się je produkuje. Należy przy tym pamiętać, że recykling musi być realizowany dwutorowo. Do właściwych praktyk zobowiązani są zarówno producenci i przetwórcy materiałów polimerowych, jak i my, ostateczni ich użytkownicy.
Odzysk
Problem zagospodarowania narastającej ilości odpadów z tworzyw polimerowych nabrał szczególnego znaczenia. Przy właściwym wykorzystaniu są to cenne surowce, dodatkowo do rozwiązywania tej kwestii zobowiązuje nas ustawodawstwo. Już na początku 1990 r. Unia Europejska zwróciła uwagę na konieczność unormowania i ograniczenia ilości odpadów z tworzyw wielkocząsteczkowych. Jako największe ich źródło wskazane zostały wszelkie opakowania, stąd już w 1994 r. opracowano europejską Dyrektywę o opakowaniach i odpadach opakowaniowych. Równolegle wy...