Baza i rejestr miały się już dawno przyczynić do poprawy skuteczności nadzoru nad rynkiem odpadowym. Czy tak się rzeczywiście stało?

Jednym z ważniejszych instrumentów prawnych wprowadzonych nową ustawą o odpadach z 14 grudnia 2012 r. (t.j. DzU z 2018 r. poz. 21, ze zm.) był rejestr podmiotów wprowadzających produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami, ściśle powiązany z Bazą danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (określaną w przepisach jako BDO). Oba te narzędzia prawne miały w szczególności służyć zdecydowanej poprawie skuteczności działań nadzorczych prowadzonych wobec podmiotów obciążonych różnego rodzaju obowiązkami wynikającymi z przepisów zarówno ustawy o odpadach, jak i innych aktów ustawowych dotyczących gospodarowania szczególnymi rodzajami odpadów (zwłaszcza odpadami opakowaniowymi oraz zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym).

Regulacje odłożone w czasie

Wejście w życie przepisów regulujących stosowanie obu narzędzi prawnych zostało jednak odłożone w czasie, pierwotnie na okres dwóch lat od wejścia w życie ustawy (czyli do 24 stycznia 2015 r.), następnie ten okres przejściowy przedłużono faktycznie aż do pięciu lat. Stało się tak wskutek nowelizacji odpowiednich przepisów przejściowych ustawy o odpadach (art. 234 ust. 1, art. 238 ust. 1 i 2), zakładających w tej wersji, że rejestr zostanie utworzony łącznie z BDO (art. 234 ust. 1), zaś sama baza ni...