Kruszyna pospolita (Rhamnus frangula L.) i szakłak pospolity (R. cathartica L.) należą do rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae) i tylko one reprezentują tę rodzinę we florze rodzimej. Kruszyna znana była także pod nazwą Frangula alnus Mill. Naturalnie występuje w całej Europie. W Polsce najliczniej rośnie na glebach świeżych i wilgotnych o odczynie kwaśnym do zasadowego (pH 3,5?8,0), a także okresowo zalewanych, w lasach łęgowych, olszynach, w świetlistych sośninach i na torfowiskach, spotykana jest również na stanowiskach suchych. Intensywne pozyskiwanie kory kruszyny dla celów leczniczych doprowadziło do wyeksploatowania jej zasobów w niektórych rejonach kraju. Dlatego m.in. została objęta częściową ochroną prawną, lecz nie jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Dla ogrodnictwa ozdobnego, w tym dla zieleni miejskiej, większe znaczenie mają jej odmiany obecnie rozpowszechniane niż sam gatunek.

Opis

Kruszyna pospolita jest luźnym krzewem około 2?4 m wysokości i do około 3 m szerokości, o cienkich przewieszających się pędach. Zdarzają się drzewka o wysokości 5?7 m i szerokości koron do 4 m. Jednoroczne pędy pokrywa gładka skórka szarobrązowa do szerobrązowofioletowej, z jasnymi przetchlinkami, później ciemnieje. Pędy po roztarciu mają zapach zgnilizny. Wierzchołki młodych pędów i pąki liściowe pokrywa brunatny kutner. W odróżnieniu od szakłaku, nie mają na szczycie ciernia. Liście sezonowe, ułożone s...