Przy zakładaniu nowych terenów zieleni i tworzeniu kompozycji roślinnych należy sięgać przede wszystkim po gatunki przystosowane do radzenia sobie z okresową suszą. Ważne jest, aby nie wymagały one intensywnego podlewania i nie traciły walorów dekoracyjnych w suche i upalne lata. Znajdziemy je wśród roślin pochodzących z rejonów stepowych, górskich czy wydm, gdzie rosną na suchych, przepuszczalnych glebach i muszą radzić sobie z niedoborami wody oraz okresami suszy. Rośliny te wykształciły różne mechanizmy ograniczające transpirację (liście pokryte nalotem woskowym lub kutnerem, zredukowane blaszki liściowe), a nawet umożliwiające im magazynowanie zapasów wody (mięsiste liście, łodygi, organy podziemne). Trzeba jednak pamiętać, że nawet gatunki, które tolerują suche gleby i dobrze radzą sobie z niedoborem wody, w warunkach suszy rosną zwykle słabiej, mniej obficie i krócej kwitną, są mniej odporne na choroby i szkodniki, łatwiej też przemarzają. W okresach bezdeszczowych należy więc zapewnić im nawadnianie, by zapobiegać przesychaniu podłoża i nie narażać roślin na długotrwały stres suszy. 
W zieleni miejskiej stosowane są głównie rośliny wieloletnie, przede wszystkim drzewiaste (drzewa, krzewy, pnącza), ale w miastach coraz częściej pojawiają się też byliny ogrodowe. Ważny element stanowią również sadzone od lat na kwietnikach i w pojemnikach sezonowe rośliny zielne (nazywane potocznie ?rabatowymi?). W każdej z tych grup można znaleźć gatunki odporne na okr...