Roszczenia odszkodowawcze
Wszelkie rośliny, w tym, drzewa i krzewy, stanowią części składowe gruntu w rozumieniu art. 48 kodeksu cywilnego. Są zatem mieniem, które zawsze ma swego właściciela i swoją wartość, dlatego, kto wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.
Najogólniejszą podstawą cywilnej odpowiedzialności odszkodowawczej jest art. 415 k.c. Według tego przepisu można wyróżnić trzy przesłanki odpowiedzialności. Pierwszą jest szkoda na osobie lub mieniu – w odniesieniu do szkód będących przedmiotem tego szkicu może wchodzi w rachubę zniszczenie lub uszkodzenie zieleni, drzew lub krzewów. Drugą jest zawinione zachowanie się (działanie lub zaniechanie), prowadzące do szkody, przy czym wg powszechnie w cywilistyce przyjmowanego poglądu w zakres pojęcia winy wchodzą obiektywnie pojęta bezprawność. Chodzi tu o niezgodność zachowania się sprawcy z porządkiem prawnym, polegająca nie tylko na naruszeniu przepisów (zamieszczonych w różnych gałęziach prawa), ale także na naruszeniu np. zasad współżycia społecznego, oraz subiektywna naganność, przyjmująca postać złego zamiaru lub niedbalstwa. Trzecią przesłanką jest adekwatny (normalny, przeciętny) związek przyczynowy między takim zachowaniem się a szkodą.
Wycena szkody
Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że zniszczenie lu...
