Różanecznik olbrzymi

Różanecznik olbrzymi (Rhododendron maximum) jest krzewem zawsze zielonym. W stanie naturalnym występuje w Ameryce Północnej, poczynając od kanadyjskich prowincji Ontario, Quebec i Nowa Szkocja, przez Stany Zjednoczone, na górach Appalachach kończąc. Rozległe zarośla tworzy w paśmie Wielkie Góry Dymne (Great Smoky Mountains). Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, na płytkich glebach brunatnych i szarych (wytworzonych z gnejsów oraz granitów) o odczynie kwaśnym.

Opis

Gatunek ten, nazwany olbrzymim, nie jest jednak największym wśród różaneczników. Palmę pierwszeństwa pod tym względem dzierży różanecznik drzewiasty o nazwie: Rhododendron prostitum var. giganteum. Najokazalszy rośnie w chińskiej prowincji Junnan, ma wysokość 27 m i 307 cm obwodu pnia u nasady. Jego wiek szacuje się na ok. 640 lat. Różanecznik olbrzymi w ojczyźnie dorasta do wysokości 7(-12) m, w uprawie osiąga przeciętnie 3-5 m. Pędy mniej lub bardziej brunatne, jednoroczne i częściowo dwuletnie są obficie pokryte gruczołkowatymi włoskami wydzielniczymi, co sprawia, że stają się lepkie. Ciemnozielone liście eliptyczne do odwrotnie lancetowatych, długości 10-30 cm i szerokości 4-7 cm są sztywne i w korzystnych warunkach żyją 4-5 lat. Co roku rozwijają się nowe liście, a najstarsze stopniowo opadają, co pwoduje, że krzewy są obficie ulistnione cały rok. Liście odznaczają się sztywnością, a ich spód czasami ma miedziany połysk.