Ścieżki przyrodnicze są doskonałym narzędziem edukacji ekologicznej. Najczęściej przebiegają przez obszary o wysokich walorach przyrodniczych, zwracają uwagę na faunę i florę charakterystyczną dla danego terenu, pogłębiają wiedzę i wyjaśniają zachodzące w naturze zjawiska.
Często jednak ich forma i zakres merytoryczny pozostawiają wiele do życzenia. Zbyt szczegółowe wyjaśnienia lub przeciwnie – infantylny sposób przedstawienia w postaci długich opisów, nieciekawej grafiki czy złej lokalizacji tablic informacyjnych zniechęcają do zapoznania się z ich treścią. Tymczasem dobrze zaprojektowane ścieżki przyrodnicze, również w mieście, mogą stać się doskonałą okazją do pogłębienia świadomości ekologicznej zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Dobre i złe przykłady
Ścieżki przyrodnicze pojawiają się coraz częściej w polskich parkach narodowych i krajobrazowych. Od lat powszechne są również w innych krajach europejskich. Ścieżka w Kaiserslautern w zachodnich Niemczech jest zwieńczeniem kilkuletniego projektu, którego celem była renaturyzacja fragmentu rzeki Lauter. Meandrująca rzeka, obsadzona odpowiednią roślinnością stanowi mniejsze zagrożenie w czasie powodzi. Zamieniając wąski kanał w swobodnie płynącą rzekę, którą otacza łąka, stworzono doskonałe warunki dla wielu gatunków owadów i ptaków, jak ró...