Siatki komórkowe (teokraty, geosiatki) wykonane są z polietylenu małej i dużej gęstości (LDPE, HDPE). Są one odporne na gnicie, korozję, działanie kwasów i zasad, solanki, są średnio odporne na działanie olejów mineralnych, a przede wszystkim nie są szkodliwe dla środowiska. Mają postać elastycznych taśm o szerokości 15-200 mm i grubości 1-5 mm, służących stabilizacji i wzmacnianiu gruntów oraz fundamentów budowli, ochronie skarp i zboczy przed erozją, a także do budowy ścian oporowych i ubezpieczania rzek, kanałów oraz zbiorników wodnych.
Paski połączone są ze sobą metodą ultradźwiękową, zgrzewania lub klejenia w ten sposób, że w pozycji rozłożonej układ połączonych taśm tworzy tzw. plaster miodu o jednakowej wielkości oczek, a w pozycji złożonej sekcję warstw nałożonych na siebie taśm (rys. 1).

Rys. 1. Przykładowe rozmiary teokraty

Właściwości geosiatek i łączenie ich z włókninami, tkaninami i geomembranami (np. warstwy wytrzymałościowo-separacyjne w zestawieniu siatka-geowłóknina) dają niezliczone możliwości wykorzystania ich m.in. w drogownictwie, hydrotechnice i budownictwie komunalnym. Zastosowanie systemów z geosiatek pozwala na obniżenie kosztów, spełnienie rygorystycznych wymagań dotyczących ochrony środowiska, ograniczenie powierzchni terenów pod budowę nasypów lub wykopów oraz stosowanie zasypów z gruntów chemicznie agr...