Emisja uciążliwych zapachów pochodzących z nieruchomości sąsiednich, np. z zakładów przemysłowych, ubojni czy spalarni lub współspalarni odpadów, może stanowić nie lada problem. Zdarza się też, że przykry zapach wynika z zaniedbań właściciela w kwestii utrzymania niezbędnej czystości i sprawności urządzeń sanitarnych, przetrzymywanych zwierząt lub stanu budynku. Niezależnie od źródła tej uciążliwości, osobom dotkniętym taką immisją służą środki prawne na jej zwalczanie.

Podstawowym trybem żądania ograniczenia lub zaprzestania immisji (określenie prawne oznaczające formę ingerencji w cudze prawo własności, polegającą na działaniu właściciela nieruchomości na własnym gruncie, którego skutki odczuwalne są na gruncie sąsiedzkim) uciążliwego zapachu jest roszczenie negatoryjne (jeden z instrumentów ochrony prawa własności, przewidzianych przez Kodeks cywilny; polega on na żądaniu zaniechania naruszeń i przywróceniu stanu zgodnego z prawem), realizowane poprzez złożenie pozwu we właściwym sądzie rejonowym (wydział cywilny), w którego obszarze działania położona jest nieruchomość. Powództwo może zostać oparte na art. 144 Ustawy z 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (DzU nr 16, poz. 93, z późn. zm.), zgodnie z którym ?właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchom...