PIGO od wielu lat konsekwentnie opowiada się za wzrostem tych opłat w sposób zapewniający rozwój selektywnej zbiórki odpadów i osiągnięcie odpowiedniej rentowności instalacji do ich przetwarzania, odzysku i termicznego przekształcania. Dlatego Izba popiera zasadę konsekwentnego i jednocześnie przewidywalnego w kilkuletniej perspektywie wzrostu poziomów tych opłat. Mając to na uwadze, Izba zaproponowała stawki opłat za umieszczenie odpadów na składowisku na lata 2014-2018 (tabela).
W opinii PIGO, powinny one stanowić skuteczną motywację do inwestowania w instalacje i technologie służące redukcji masy składowanych odpadów. Dotyczy to w szczególności tzw. odpadów palnych, które należy przetwarzać na paliwa alternatywne i wykorzystywać w procesach współspalania, a nie deponować. Jest to tym bardziej uzasadnione, bowiem w Polsce istnieje wiele nie w pełni wykorzystanych instalacji do produkcji tych paliw, a także duży potencjał bezpiecznych dla środowiska instalacji do ich współspalania (piece cementowe). Dlatego proponowane przez PIGO stawki zakładajązasadniczy wzrost opłat za składowanie „odpadów palnych”. Ten sam postulat Izby dotyczy także odpadów niebezpiecznych, pochodzących ze strumienia odpadów komunalnych.
 
Kierunek: energetyka
Ważnym aspektem wykorzystania energii zawartej w zmieszanych odpadach komunalnych w procesach współspalania jest możliwość ich wykorzystania w pozostałych instalacjach przemysłowych, które do tej pory – w wyniku zapisów obowiązującego prawa – nie są tym zainteresowane lub nie opłaca im się podejmowanie działań zmierzających do wykorzystania tego rodzaju paliw. Chodzi głównie o przemysł energetyczny (elektrownie, elektrociepłownie), który z racji swojego umiejscowienia – tuż przy sieciach ciepłowniczych oraz energetycznych – jest idealnym odbiorcą paliw alternatywnych. Kolejnym argumentem „za” jest fakt, że sektor energetyczny nie potrzebuje aż tak wysokiej wartości opałowej paliwa alternatywnego w porównaniu z potrzebami cementowni. W świetle coraz większej podaży paliwa dla cementowni oraz coraz bardziej rygorystycznych wymagań jakościowych jego odbiorców, umożliwiłoby to rozwiązanie problemu z nadwyżką paliwa na rynku. Należy zwrócić uwagę, iż w długiej perspektywie czasowej jakość paliwa alternatywnego, wytwarzanego ze zmieszanych odpadów komunalnych, będzie coraz gorsza, chociażby z względu na coraz mniejszy udział w strumieniu odpadów surowcowych. Dlatego jedyną szansą, by go zagospodarować, będzie możliwość efektywnego wykorzystania tego „produktu” w przemyśle energetycznym. W związku z powyższym PIGO apeluje o podjęcie działań zmierzających do ułatwienia branży energetycznej korzystania ze współspalania paliw powstałych z odpadów komunalnych, chociażby na wzór naszych zachodnich sąsiadów, gdzie elektrociepłownie z powodzeniem odbierają niskokaloryczne paliwa, wytwarzane ze zmieszanych odpadów komunalnych.
 
Konieczne opomiarowanie
PIGO w swej opinii zwraca także uwagę na konieczność zapewnienia chociażby minimum rentowności dla powstających instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych. Biorąc pod uwagę, że najniższa kwota, która pokrywa koszt procesu biologicznej stabilizacji, to 100 zł/tonę, w pozycji 3 tabeli stawek opłat, zawierającej propozycje stawek preferencyjnych, uwzględniono m.in. udokumentowane produkty po procesie biologicznej stabilizacji, spełniające wymagania stabilności, wynikające z rozporządzenia w sprawie mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych, czyli odpady o kodach 19 05 99.
Dodatkowo, w opinii PIGO, niezbędna jest także nowelizacja Rozporządzenia Ministra Środowiska z 21 kwietnia 2006 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku (DzU nr 75, poz. 527),które często w praktyce wykorzystywane jest w celach spekulacyjnych. Konieczne jest bowiem „opomiarowanie” strumienia odpadów kierowanych do ponownego użycia lub recyklingu, w związku z celami dyrektyw UE, które obligują Polskę w perspektywie do 2020 r. do poddawania ponownemu użyciu lub recyklingowi 50% papieru, metalu, plastiku i szkła pochodzącego z odpadów komunalnych. Aby podołać temu wyzwaniu i zapobiec dotychczasowym patologiom, PIGO proponuje wykreślenie z załącznika do tego rozporządzenia („Lista rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku”) pozycji 36, 37-39, 56-58 i 60-63, stanowiących odpady opakowaniowe lub surowce wtórne.
 
Dariusz Matlak
prezes Zarządu Polskiej Izby Gospodarki Odpadami
Tytuł i śródtytuły od redakcji
 
 
Tabela 1. Propozycja podziału na rodzaje odpadów i stawki opłat w okresie pięciu lat
Lp.
Rodzaj odpadów/typ składowiska
Jednostkowa stawka opłaty w danym roku [zł/Mg]
2014
2015
2016
2017
2018
1
Odpady zawierające azbest (oznaczone kodami 17 06 01*oraz 17 06 05*) oraz odpady powstałe w wyniku klęsk żywiołowych (oznaczone kodami 16 82 01* oraz 16 82 02 )
0
0
0
0
0
2
Odpady składowane na składowiskach odpadów obojętnych
15
16
17
18
19
3
Odpady stabilizatu 19 05 99
20
22
24
26
28
4
Odpady składowane na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne
120
140
160
180
200
5
Odpady składowane na składowiskach odpadów niebezpiecznych
180
200
220
240
260