Sukcesy i porażki
Parki miejskie stanowią najstarsze i z założenia najbardziej „zielone” przestrzenie publiczne miasta. Historyczne parki, obok spełniania funkcji przypisywanych ogółowi terenów zieleni miejskiej, współtworzą potencjał tożsamości kulturowo-przyrodniczej miasta.
W Łodzi na łączną liczbę 34 założeń parkowych 12 posiada wpis do rejestru zabytków (historyczne parki miejskie i pofabrykanckie)1. Coraz szerszemu naukowemu rozpoznawaniu pozytywnego oddziaływania zieleni na poprawę warunków życia w mieście towarzyszy rozwój powszechnej edukacji proekologicznej, a w ślad za nią wzrasta świadomość społeczna w zakresie potrzeby ochrony i konieczności rozbudowy terenów biologicznie czynnych, które spełniają ważkie funkcje ekologiczno-przyrodnicze, rekreacyjne, społeczno-edukacyjne i estetyczne w skali lokalnej i ogólnomiejskiej.
Realizacja obligatoryjnej zasady zrównoważonego rozwoju i presja społeczna sprawiają, że w Łodzi wyraźnie wzrasta powierzchnia zielonych przestrzeni publicznych. Obok wciąż popularnych „tradycyjnych parków” (tzw. spacerowo-wypoczynkowych) zakładane są nowe, atrakcyjne obiekty zieleni publicznej, takie jak parki leśne, zieleńce, skwery i coraz bardziej zorganizowane zespoły zieleni osiedlowej.
W skali Łodzi wśród zielonych przestrzeni publicznych miasta najlepiej pod względem przyrodniczym i estetycznym ...
