Systemy odprowadzania wód opadowych i retencji: punkt widzenia samorządu
Nałożone na samorządy obowiązki i brak środków na ich wypełnienie oraz nawarstwienie nieuregulowanych spraw i problemów z okresu tzw. komuny, a także, niestety, w pierwszych latach funkcjonowania samorządu uniemożliwiają prowadzenie racjonalnej gospodarki wodami.
Rumia (kaszub. Rëmiô, niem. Rahmel) to miasto w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim. Z miastami Wejherowo i Reda tworzy tzw. Małe Trójmiasto Kaszubskie. Graniczy z Gdynią. Prawa miejskie otrzymało w 1954 r. Miasto zamieszkuje ponad 46 tys. osób, a liczba ta stale rośnie. Przez miasto przepływa rzeka Zagórska Struga. Rumia jest największym miastem niebędącym siedzibą powiatu. Połowę miejscowości zajmują lasy należące do Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Intensywny rozwój Rumi nastąpił w XVI w., gdy nad Zagórską Strugą pojawiły się młyny, kuźnie, tartaki oraz folusze. Wtedy też rozpoczęło się ingerowanie w naturalny obieg wody.
Rozwój systemu melioracji do 1945 r.
Na najstarszej znalezionej przez nas mapie, wydanej w 1796 r. (rys. 1), przedstawiono w większości naturalny jeszcze bieg Zagórskiej Strugi, początki układu melioracyjnego, częściowo wyprostowane przebiegi strumieni oraz pięć urządzeń napędzanych kołami wodnymi. Wyraźnie widać też, że dookoła wsi Rahmel rozciągają się tereny podmokłe i pozbawione dróg. Szczytowy rozwój systemu melioracyjnego nastąpił w okresie międzywojennym. Obrazuje to mapa z 1945 r. (rys. 2). Praktycznie wszystkie ter...