Szamański teatr cieni
Paryż nocą uwodzi nie tylko rozświetlonymi, wylewającymi się na chodniki ulic, wypełnionymi ludźmi ogródkami licznych restauracji, iluminacjami kamienic, mniej lub bardziej przewidywalnymi oświetleniami znanych na całym świecie paryskich symboli. W pamięć zapadają także „świetlne utwory” o złożonej, wielobarwnej strukturze, tworzone przez mistrzów oświetleń iluminacyjnych. Jednym z nich jest niewątpliwie Yann Kersalé.
Paryskie Muzeum Azji i Pacyfiku, autorstwa jednego z najznamienitszych światowych architektów Jeana Nouvella, położone jest nieopodal Sekwany, w odległości 10-minutowego spaceru od wieży Eiffla. Po swoim powstaniu zasłynęło niekonwencjonalnym rozwiązaniem architektonicznym: część wystawowa budynku uniesiona została ponad powierzchnię terenu działki. Elewacja od strony bulwaru Quai Branly pokryta jest obrazem lasu tropikalnego, z którego wysuwają się, przyciągające wzrok przechodniów, zróżnicowane kształtem i barwą wykusze symbolizujące różnorodność kulturową obszaru geograficznego, o którym Muzeum „opowiada”. Zawieszenie kubatury w przestrzeni dodatkowo potęguje bujna, zróżnicowana roślinność pagórkowatego ogrodu, przechodząca w „zieloną elewację” części administracyjnej budynku. Architektoniczny pomysł stał się punktem wyjścia dla wykreowanej przez Yanna Kersalégo, niekonwencjonalnej iluminacji budynk...
