Większość budynków bez izolacji termicznej w Polsce zostało wzniesionych przed 1989 r. Charakteryzują je przestarzałe systemy grzewcze, oparte na spalaniu węgla. Tego typu zasób koncentruje się na obszarach rewitalizacji, skutkując dużym zapotrzebowaniem na działania termomodernizacyjne w procesie rewitalizacji.

Celem termomodernizacji jest wprowadzanie ulepszeń, które przyczyniają się do zmniejszenia zapotrzebowania na energię do ogrzewania pomieszczeń i przygotowania ciepłej wody użytkowej. Działania termorenowacyjne przeprowadza się zarówno w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, jak i w budynkach zamieszkania zbiorowego i budynkach użyteczności publicznej stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego. 

Trzy stopnie

W praktyce wyróżnia się trzy stopnie termorenowacji (tab. 1). Działania termomodernizacyjne najczęściej dotyczą budynków użyteczności publicznej i zasobu mieszkaniowego pozostającego we władaniu gminy oraz spółdzielni mieszkaniowych i obejmują modernizację lub wymianę źródła ciepła wraz z wymianą stolarki okienno-drzwiowej, a także docieplenie ścian zewnętrznych (średnia termomodernizacja). Duża skala działań termomodernizacyjnych w tym zasobie wynika z dobrej dostępności programów je finansujących – w ramach wojewódzkich funduszy och...