Usuwanie żelaza i manganu z wody podziemnej jest najczęściej realizowanym zadaniem technologicznym w uzdatnianiu tego typu surowca.
Czasami, oprócz wymienionych przekroczeń wskaźników, w wodach podziemnych odnotowuje się dodatkowo podwyższoną zawartość jonu amonowego oraz związków humusowych, mierzonych jako barwa (czy coraz częściej jako ogólny węgiel organiczny – OWO lub absorbancja promieniowania UV przy długości 254 nm). W większości przypadków wskaźniki charakteryzują całość problemów jakościowych wody podziemnej, a ich usunięcie pozwala doprowadzić wodę do stanu zgodnego z wymaganiami. Oczywiście dochodzi do tego jeszcze dezynfekcja, której wprowadzenie do układu uzdatniania wody jest zależne od czynników, takich jak jakość mikrobiologiczna ujęcia, ryzyko zanieczyszczenia źródła czy rozległość systemu dystrybucji wody. Znane są bowiem przykłady dużych zakładów uzdatniania wody (dla miast o wielkości nawet kilkudziesięciu tysięcy mieszkańców), gdzie proces dezynfekcji nie jest realizowany w sposób ciągły, a z drugiej strony istnieją też niewielkie miejscowości wiejskie, w których bez dezynfekcji nie udałoby się zapewnić odpowiedniej jakości mikrobiologicznej wody kierowanej do odbiorców.
Wybór technologii uzdatniania wody nie powinien nastręczać większych problemów. Usuwanie żelaza, manganu czy jonu amonowego jest d...