Technologie smart w służbie polskiej energetyki

 

Jednak z drugiej strony warto zadać sobie pytanie, czy korzyści z ich zastosowania przewyższą koszty ich wdrożenia? Czy automatyka sterowania systemami energetycznymi przyczyni się do oszczędności zużycia paliw i energii? Co zdecyduje o sukcesie wdrożeń smart meteringu w polskiej energetyce?

 

Polskie środowisko energetyczne czeka w najbliższym czasie ogromne wyzwanie – wprowadzenie w życie idei smart metering – inteligentnych systemów pomiarowych oraz smart grid (z ang. „inteligentna sieć”). Sektor energetyczny, kluczowy dla konkurencyjności gospodarki, jest w okresie bezprecedensowych zmian. Gwałtowny wzrost zapotrzebowania na energię w krajach rozwijających się będzie dominującym czynnikiem wpływającym na rozwój rynku.

Niezbędność energii we wszystkich procesach gospodarczych i konsumpcji, co czyni z niej „dobro publiczne”, przesądza o tym, że racjonalizacja kosztów jej wytworzenia i fizycznej dostawy jest strategicznym wyzwaniem dla gospodarki każdego kraju. Poprawa efektywności funkcjonowania sektora energetycznego powinna skutkować względną obniżką cen energii, przy zachowaniu pewności i bezpieczeństwa jej dostaw. Niemniej eksperci mówią również o „hamulcach” rozwoju rynku energii (rys. 1). Doświadczenia m.in. krajów europejskich (Włochy, Niemcy, Norwegia), które radykalnie reformują sektory energetyczne, dowodzą, że najskuteczniejszym sposobem wymuszającym poprawę efektywności jest wdrażanie nowoczesnych technologii.        

Rosnąca rola informacji we współczesnej gospodarce jest podkreślana praktycznie przez wszystkich, zarówno praktyków, jak i teoretyków zarządzania (rys. 2). Od wielu już lat trwa dyskusja nad strategiczną rolą inteligentnych sieci w przedsiębiorstwie. W literaturze znaleźć można wiele przykładów firm, którym udało się uzyskać przewagę konkurencyjną za pomocą nowatorskich rozwiązań. Powszechnie przyjęła się opinia o strategicznej roli smart gridu i jej kluczowym znaczeniu w tworzeniu trwałej przewagi konkurencyjnej. Faktem jest, iż postęp, jaki dokonuje się w obszarze inteligentnych sieci, stanowi jeden z głównych czynników zmian w zarządzaniu energią na poziomie gospodarstwa domowego.

Współczesny sektor energetyczny charakteryzuje się coraz większym tempem zmian techniki, produktów, rynków i całych branż. Menedżerowie zmuszeni są do podejmowania decyzji w warunkach rosnącej niepewności. Jednym ze źródeł tej niepewności jest, przybierający na sile proces redefinicji granic branż, którego jedną z przyczyn jest właśnie smart grid, która, charakteryzując się innowacyjnością, może być uznana za strategiczne źródło trwałej przewagi konkurencyjnej. Przykładem innowacyjnych rozwiązań są technologie obsługujące współczesne systemy bilingowe (rys. 3). Reasumując, warto podkreślić, że sam fakt posiadania sieci „elektronicznych inkasentów” powinien być dziś postrzegany przez firmy nie jako źródło przewagi konkurencyjnej, lecz jako konieczność konkurencyjna na globalnym rynku.

W przedsiębiorstwach energetycznych zachodzą duże zmiany dotyczące dynamiki generowania i konsumpcji energii. Przyczyny tych zmian są różne: dyrektywy Unii Europejskiej (szczególnie dyrektywa o efektywności końcowego wykorzystania energii i usługach energetycznych nr 2006/32/WE), dążenie do realizacji celów zawartych w pakiecie energetyczno-klimatycznym „3×20”, presja rządów na zwiększenie niezawodności sieci energetycznych zgodnie z wymaganiami gospodarki XXI w., przechodzenie na rozproszone wytwarzanie energii, a także coraz szersze zastosowanie odnawialnych źródeł energii, takich jak wiatr lub słońce.

Nie bez znaczenia jest również ogólny wzrost zużycia energii przez systemy klimatyzacyjne i wiele innych urządzeń oraz zróżnicowanie tego zużycia w zależności od pory dnia (rys. 4). Aby sprostać

tym nowym wyzwaniom, przedsiębiorstwa inwestują w nowoczesne technologie.

W Polsce trwają dość intensywne przygotowania do wdrożenia inteligentnego opomiarowania. Ta nowa technologia jest już stosowana w fabrykach i innych miejscach, gdzie zużywa się dużo energii. Obecnie zaczyna docierać do mniejszych przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Ruszyła Platforma Informacyjna Inteligentnego Opomiarowania – pierwsza w Polsce witryna internetowa poświęcona wdrażaniu systemu Smart Metering w Polsce.

Równolegle PSE Operator pracuje nad określeniem globalnych korzyści wdrożenia inteligentnego opomiarowania oraz opracowaniem optymalnego modelu wdrażania takich systemów. Trwają również przygotowania do realizacji projektu obsługiwanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej „Inteligentne sieci energetyczne”, który będzie stanowił instrument finansowy służący wdrożeniu najnowocześniejszych rozwiązań sieciowych podnoszących efektywność energetyczną w skali całego kraju. Rewolucję technologiczną, ale również światopoglądową ilustruje „kręgosłup” zaproponowany przez T. Kowalaka, dyrektora Departamentu Taryf URE (rys. 6).

Na rysunku 5 zaprezentowano dwie sieci, na których zawieszone są różne urządzenia. System charakteryzuje otwarcie na źródła rozproszone, a liczniki to bardziej centra komunikacji aniżeli elektroniczni inkasenci. Sieć dystrybucyjna musi być wyposażona w systemy pomostowe, i to nie tylko liczniki, ale również sensory.

 

Dynamiczne zarządzanie takimi sieciami przesyłowymi i dystrybucyjnymi umożliwia technologia określana ogólnie jako smart grid, której podstawę stanowią punkty pomiarowe i kontrolne (liczniki, wyłączniki, przełączniki, rejestratory) rozmieszczonych na wielu węzłach i łączach.

Inteligentne sieci energetyczne (ang. smart grid) to kompleksowe rozwiązania energetyczne, pozwalające na łączenie, wzajemną komunikację i optymalne sterowanie rozproszonymi dotychczas elementami infrastruktury energetycznej – po stronie producentów, jak i odbiorców energii, która umożliwia wzajemną wymianę i analizę informacji, a w efekcie optymalizowanie zużycia energii (cieplnej, elektrycznej) lub np. dystrybucji gazu. Aby sieć energetyczna stała się bardziej „inteligentna”, przedsiębiorstwo energetyczne inwestuje w rozwiązania oferowane przez różnych producentów, takie jak automatyzacja podstacji (substation automation — SA), automatyzacja dystrybucji (distribution automation — DA), inteligentne liczniki (smart metering), zarządzanie stroną popytową (demand side management — DSN), zarządzanie zasobami energii odnawialnej (renewable energy resource management) i tym podobne.

Przedsiębiorstwo energetyczne, w szczególności operator sieci dystrybucyjnej lub systemu dystrybucyjnego, może zastosować różne narzędzia i technologie, aby poprawić ogólną jakość usług energetycznych poprzez odpowiednie zarządzanie np. stratami technicznymi lub rozproszonym wytwarzaniem energii. Przykładem są narzędzia teleinformatyczne, automatyzujące kontrolę przepływów energii oraz przywracanie sprawności sieci energetycznej po awarii (wynikającej np. z przeciążenia, przerwania przewodów, awarii transformatorów lub zakłóceń spowodowanych wyładowaniami atmosferycznymi) w sposób minimalizujący przerwy w dostawie prądu.

Za pierwszy krok w kierunku sieci smart grid uważane jest często wdrożenie inteligentnych liczników i zaawansowanej infrastruktury pomiarowej (advanced metering infrastructure — AMI).

 

 Tematem numer jeden w całej branży elektroenergetycznej w Polsce jest smart metering, czyli system inteligentnego opomiarowania. Umożliwia on operatorom energetycznym pomiary jakości energii na zewnętrznych obszarach sieci, co z kolei ułatwia przewidywanie zapotrzebowania na energię z dużą dokładnością czasową i geograficzną, zarządzanie rozproszonym wytwarzaniem energii odnawialnej (słonecznej lub wiatrowej) oraz weryfikację statusu operacyjnego sieci poprzez wysyłanie zapytań do liczników („pingowanie”). Pozwala on również reagować na zmiany zapotrzebowania tam, gdzie w okresach szczytu ogranicza się jej pobór lub wyłącza urządzenia. Inteligentne liczniki umożliwiają mierzenie zużycia prądu, napięcia i mocy w różnych obszarach sieci (u odbiorców prywatnych, przemysłowych i komercyjnych oraz na podstacjach) i w różnych celach (ustalania taryf, optymalizacji popytu itp.). Inteligentne liczniki domowe mają wiele zastosowań: odczyt zużycia, emisji CO₂ czy taryfy.

Inteligentne liczniki można również rozpatrywać w kontekście sprawności energetycznej, ponieważ różni gracze, np. detaliczni dostawcy energii, operatorzy telekomunikacyjni, przygotowują lub już oferują swoim klientom usługi dotyczące energii elektrycznej (np. wizualizacje, raporty, analizy, doradztwo itp.) z wykorzystaniem danych gromadzonych za pomocą m.in. takich liczników. Zwykle rola operatora sieci dystrybucyjnej polega na gromadzeniu w czasie rzeczywistym dokładnych i aktualnych danych pomiarowych oraz udostępnianiu ich różnym podmiotom. Ponadto niektórzy detaliczni dostawcy energii instalują w domach dodatkowe liczniki w celu gromadzenia i przechowywania danych niezależnie od operatora sieci dystrybucji.

Nowa technologia stanowi istotne wyzwanie finansowe i technologiczne. Wdrożenie systemu smart metering musi dać klientowi możliwość reakcji zwrotnej i wobec tego sieć musi być dwukierunkowa (rys. 6). Wykres prezentuje niektóre korzyści płynące z wdrożenia technologii, zestawionych w trzech grupach: ekonomicznej, ekologicznej i technologicznej. Najważniejsze zalety to:

l        ograniczenie podwyżek cen energii elektrycznej dla odbiorcy końcowego dzięki wdrożeniu nowych mechanizmów konkurencyjnych na rynku energii elektrycznej, w szczególności ujawnienie elastyczności cenowej popytu,

l        wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego, m.in. poprawa jakości dostaw energii i jakości parametrów energii,

l        ograniczenie zużycia energii – dostosowanie zużycia energii do potrzeb i możliwości finansowych gospodarstwa domowego. Doświadczenia krajów UE wskazują na wynikający z tego potencjał w zakresie wzrostu efektywności energetycznej na poziomie 6-10%,

l        uproszczenie procedur zmiany sprzedawcy energii. W Polsce z prawa zmiany sprzedawcy (od lipca 2007 r.) energii skorzystało jedynie 3 tys. odbiorców z ok. 13,5 mln płacących za energię elektryczną.

 Rysunek 6 przedstawia nowe możliwości samorządów w zakresie zastosowania zmiany technologicznej w zarządzaniu gminami czy miastami. Europejskie podmioty samorządowe stoją przed wyzwaniem połączenia konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju. Aby sprostać wyzwaniu potrzebne jest skoordynowane działanie władz samorządowych, sektora prywatnego oraz indywidualnych odbiorców energii. Dzięki zastosowaniu nowych technologii odbiorcy będą bardziej otwarci na inicjatywy dotyczące rozwiązań z obszaru zrównoważonej gospodarki energią.

Jeśli uda się połączyć wysiłki obu stron, mamy szanse na uczynienie miast bardziej inteligentnymi, a jednocześnie przyjaznymi dla środowiska i społeczeństwa.

Do równowagi między konkurencyjnością a zrównoważonym rozwojem przyczynią się rozwiązania dotyczące m.in. efektywności energetycznej sieci grzewczych, sieci dostarczających energię elektryczną, a także technologie pozyskiwania i wykorzystania zielonej energii oraz inteligentna gospodarka wodna i odpadowa.

Wdrożenie smart gridu i smart meteringu na poziomie lokalnym pomoże w wykorzystaniu aktualnie niedostępnych zasobów odnawialnej energii pierwotnej, w tym energetyczne zagospodarowanie odpadów, w efekcie rewolucjonizując cały model.

 

Znaczenie inteligentnych sieci doceniają instytucje państwowe. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, przy wsparciu URE, UKE, ARP oraz Ministerstw: Środowiska oraz Gospodarki, do końca 2011 r. planuje stworzyć program priorytetowy „Inteligentne sieci energetyczne” (rys. 7). Będzie to instrument finansowy służący wdrażaniu najnowocześniejszych rozwiązań sieciowych, podnoszących efektywność energetyczną w skali całego kraju. Program obecnie jest na etapie konsultacji. Planuje się przekazanie 500 mln zł na dotacje w inteligentne sieci (opomiarowanie, bilansowanie i działania zwrotne) w przestrzeniach pilotażowych. 

Dwie konkretne kwestie, którymi należy się zająć w najbliższej przyszłości, to zatwierdzanie i finansowanie konkretnych działań w ramach nowego programu. Potrzebne też będą alternatywne rozwiązania finansowe dla zaspokojenia potrzeb inwestycyjnych. Większą część inwestycji w sieci trzeba będzie pokryć z cen regulowanych i opłat wynikających z ograniczeń sieciowych. Na podstawie obecnych ram regulacyjnych wszystkie konieczne inwestycje nie zostaną jednak zrealizowane lub będą zrealizowane nie tak szybko, jak jest to konieczne, głównie z powodu niekomercyjnych pozytywnych uwarunkowań lub wartości dodaną projektów w skali regionalnej bądź unijnej, których bezpośrednie korzyści w skali krajowej lub lokalnej są ograniczone. Do spowolnienia realizacji inwestycji infrastrukturalnych przyczynia się dodatkowo recesja gospodarcza.

Wzrost ilości danych wymusza na firmach energetycznych wdrażanie nowych rozwiązań teleinformatycznych. Możliwości sieci są nie do ocenienia. Aby skutecznie zarządzać sektorem i sprawnie analizować dane, konieczne są inteligentne systemy dające możliwość zarządzania infrastrukturą w oparciu o lokalne rozproszone źródła, co będzie przemianą rewolucyjną, np. w przypadku potencjalnego black outu. Wypadnięcie źródła rozproszonego nie ma znaczenia dla funkcjonowania całej sieci i wyklucza ryzyko black outu.

W energetyce najważniejsze są koszty i stałość zasilania, bo jego zachwianie ma wpływ na kondycję gospodarki. Inteligentne sieci minimalizują to ryzyko.

 

Technologie smart będą coraz tańsze. Polska od strony technologicznej jest gotowa, ale systemy rozliczeniowe nie są zintegrowane i nie ma teraz takiej konieczności. Odczuwalny efekt pojawi się w momencie masowego wdrożenia w gospodarstwach domowych, które zużywają energię na poziomie 25% w skali Polski. Czynnik popytowy będzie miał coraz większe znaczenie, bo ceny energii będą rosły. Prawdopodobnie Polsce uda się wdrożyć te technologie do 2016 r., ale związane jest to z wdrożeniem szerokopasmowego internetu w Polsce, który jest silnym narzędziem wsparcia dla budowy sieci inteligentnych. Szerokopasmowy dostęp do Internetu jest dziś równie ważny jak infrastruktura drogowa, kolejowa czy telekomunikacyjna. Ma bezpośredni wpływ na rozwój poszczególnych regionów, ale również przekłada się na wysokość PKB. Teoretycznie do 2015 r. w Polsce powinno powstać ok. 28 tys. km światłowodów. Rząd przygotowuje ustawę o otwartym dostępie do Internetu.

Czy korzyści z wdrożenia inteligentnych sieci nie przewyższą kosztów? Koszty poniosą bowiem wszyscy, a kto okaże się beneficjentem? To zależy od zaangażowania klientów indywidualnych, sterujących energią ze swoich domów.

 URE planuje mechanizm redystrybucji korzyści i pilnowanie tego, aby rachunek kosztów nie został przeniesiony na klientów przez dystrybucję. Poprzez analogię do telefonów komórkowych, które w krótkim czasie przestały być tylko aparatami telefonicznymi i wykonują dla użytkownika wiele usług pozakomunikacyjnych, dzisiaj trudno jest ocenić rolę elektronicznego inkasenta.

Bezsporny wydaje się fakt, że nowe liczniki wymuszą korzyści i klient zyska wyższą jakość usług. Najważniejszym czynnikiem sukcesu będzie wysoka świadomość odbiorców-klientów, którą należy zbudować. Celem całego przedsięwzięcia jest zwiększenie świadomości wpływu proefektywnościowych działań odbiorcy końcowego na zużycie energii. Aby dostarczyć klientowi informacje, niezbędne będzie wdrożenie nowoczesnych narzędzi technicznych i informatycznych (smart metering). Dopiero po ich uruchomieniu możliwe stanie się aktywne zarządzanie i sterowanie popytem (demand side management), a w końcowym etapie wpływanie na zachowania proekologiczne odbiorców komunalnych, w ramach tzw. smart cities.

 

 dr Cezary Tomasz Szyjko, Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce