W pachnącym piernikami mieście, w którym „gotyk jest na dotyk”, a najsłynniejszym mieszkańcem był Mikołaj Kopernik, odbyła się III konferencja techniczna pn. „Sieci kanalizacyjne i wodociągowe z tworzyw sztucznych. Perspektywa polska i europejska”. Została ona zorganizowana przez Polskie Stowarzyszenie Producentów Rur i Kształtek z Tworzyw Sztucznych (PRiK) we współpracy z firmą Anwil z Włocławka oraz stowarzyszeniem PVC4Pipes, zrzeszającym producentów rur z polichlorku winylu oraz surowców i urządzeń do ich produkcji. Na dwudniowe spotkanie (3-4 grudnia 2009 r.) do Torunia przyjechali przedstawiciele branży wodociągowo-kanalizacyjnej zarówno z Polski, jak i Niemiec, Holandii oraz Szwecji. Konferencja odbyła się pod patronatem Ministerstwa Gospodarki oraz Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Z kolei patronat naukowy sprawowały Instytut Techniki Budowlanej oraz Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników.
Konferencja pozwoliła na wymianę doświadczeń pomiędzy polskimi i zagranicznymi specjalistami z branży. Ingemar Bjorklund (IBCO) omówił udział rur termoplastycznych w rynku skandynawskim, częstotliwość ich awarii oraz przeprowadził analizę kosztów eksploatacji i utrzymania gminnych sieci wodociągowych. Ponadto zaprezentował ciekawe rozwiązania dotyczące budowy sieci wodociągowych z tworzyw sztucznych w Szwecji. Z kolei doświadczenia z Królestwa Niderlandów, gdzie blisko połowa rur tworzących sieć wodociągową jest wykonana z tworzyw sztucznych, przedstawił Gert Rabelink (Vitens). Omówił on wady i zalety PVC i PE w porównaniu z żeliwem i stalą, przedstawił historię materiałów, z których wykonywane są rury w Holandii, a także zakres działań firmy, posiadającej ponad 30% udziałów w rynku dostarczania wody w tym kraju. Nie zabrakło również licznych przykładów z Polski. Ryszard Seredyn (PWiK Gdynia) opowiedział o przebiegu prac związanych z posadowieniem kolektora odprowadzającego ścieki z oczyszczalni „Dębogórze” do Zatoki Puckiej. Wykonany z rur polietylenowych (PEHD) rurociąg ma długość 2480 m, przy czym część lądowa stanowi zaledwie 180 m. Z kolei Jacek Starostka z Urzędu Miasta w Warszawie zaprezentował system zagospodarowania wód opadowych w stolicy, a Andrzej Roszkowski (ARC) przedstawił tematykę układania rurociągów ciśnieniowych metodą płużenia. Jest to technologia, które pozwala zwiększyć wydajność pracy przy zaangażowaniu niewielkiej liczby personelu.
Obecnie na polskim rynku jest wiele firm zajmujących się produkcją rur z tworzyw sztucznych, które niekoniecznie są odpowiedniej jakości. Leo van Driel (KIWA) wyjaśnił znaczenie pojęcia „certyfikacja” oraz omówił korzyści płynące z posiadania przez firmę Krajowego Znaku Jakości. – Znak ten zapewnia znaczne zmniejszenie kosztów utrzymania i montażu, przedłużenie żywotności infrastruktury oraz możliwość wykorzystywania wyrobów dostosowanych do potrzeb klienta – podsumował swoje wystąpienie Leo van Driel.
Po zakończeniu obrad uczestnicy spotkania udali się na wycieczkę do Zakładów Azotowych Anwil we Włocławku, gdzie zwiedzili instalację wytwórczą polichlorku winylu.
Konferencja zgromadziła licznych przedstawicieli przedsiębiorstw wod-kan, uczelni technicznych, biur projektowych oraz producentów rur z tworzyw sztucznych. Trzeba mieć tylko nadzieję, że zdobyta podczas spotkania wiedza przełoży się na praktykę.
 
 
Małgorzata Masłowska-Bandosz