Układy alejowe
Aleje stanowią taką formę kształtowanej zieleni, która towarzyszy człowiekowi od najdawniejszych czasów. Rzędowy układ zadrzewień spotykany był zarówno w ogrodach europejskich, jak i na kontynencie azjatyckim już w starożytności. W rozwoju sztuki ogrodowej towarzyszył wszystkim kolejnym epokom.
Intensywnie użytkowana aleja ziewna w ogrodzie Luksemburskim w Paryżu
Aleja definiowana jest jako droga kołowa lub piesza, której towarzyszą rzędowe nasadzenia drzew i tak rozumiana jest powszechnie. Warto jednak wiedzieć, że określeniem aleja nazywane są również drogi, którym towarzyszą rzędy rzeźb czy fontanna. W rozwoju sztuki ogrodowej wykształciły się zarówno aleje jednorzędowe, zwane pojedynczymi (po jednym rzędzie drzew z każdej strony), jak i aleje podwójne, gdy przy drodze występują cztery szeregi drzew. Mogą mieć one formę zamkniętą, gdy korony drzew z obu stron drogi łączą się oraz otwartą, kiedy do tego zwarcia nie dochodzi. Aleje można także niezależnie rozróżniać ze względu na typ nawierzchni dróg, przy jakiej została stworzona. Przykładowo aleje białe, to te, których nawierzchnię stanowił jasny piasek, a zielone, to takie, których centr...
