Ogłoszenie trybu partnerstwa publiczno-prywatnego jako dopuszczalnej metody wykonywania usług publicznych spotkało się z dużym zainteresowaniem mediów oraz początkowo entuzjastycznym przyjęciem, a następnie raczej krytyczną oceną przez jednostki samorządu terenowego.

Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym z 28 lipca 2005 r. obowiązuje prawie półtora roku. Ocena skutków gospodarczych tego aktu prawnego skłania zarówno do refleksji, jak i do działania.
Okres oczekiwania na rozporządzenia wykonawcze, a następnie sama ich treść po ogłoszeniu latem 2006 r. ostudziły zapały sektora publicznego.
W tym okresie rząd nie dał oczekiwanego przez wszystkich przykładu w postaci wdrożenia chociażby kilku symbolicznych projektów pilotażowych, które są oczywistym wyrazem woli politycznej. Stanowiłoby to gest odwagi związanej z podjęciem ryzyka posłużenia się niewypróbowanym jeszcze prawem zawierającym raczej skomplikowane wymagania.
Rządy Czech i Federacji Rosyjskiej już w 2004 i 2005 r. podjęły takie wyzwania, realizując pierwsze projekty pilotażowe i wspierając politycznie inicjatywy partnerskie w sektorze transportu, budownictwa i rewitalizacji.

Inicjatywa ustawodawcza
W ramach refleksji nad istniejącym stanem prawnym w marcu 2006 r. Ministerstwo Finansów wyszło z inicjatywą nowelizacji i uproszczenia ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz przynależnych jej rozporządzeń wykonawczych. Z powodu zmian kadrowych w Ministerstwie Fina...