W oparach betonowego absurdu
Wszystko zaczęło się w 1756 r. na południ Anglii, gdzie po raz pierwszy beton zastosowano jako materiał budowlany. Prawie 30 lat później cement portlandzki (składnik betonu) uzyskał patent. Od tego momentu budownictwo weszło w nową epokę – epokę betonowania, co w dzisiejszych czasach zaczyna stanowić problem.
Beton za bardzo nas dogrzewa, a to bardzo niekorzystne zjawisko, szczególnie w obliczu zmian klimatu i stale rosnącej temperatury. Jednocześnie bez niego nie jest możliwy rozwój gospodarczy.
Wstęp do betonologii
Beton stanowi niejednorodną mieszaninę składającą się w głównej mierze z cementu, grubego lub drobnego kruszywa i wody. Dzięki wodzie zhydratyzowany cement staje się ciałem stałym i w tej postaci jest nam najlepiej znany. Coraz częściej zastępuje się cement innym kompozytem, np. różnego rodzaju żywicami, otrzymując tzw. beton polimerowy. Do najpopularniejszych należą żywice poliestrowe i poliuretanowe. W handlu w mniejszym stopniu spotykane są syntetyki: epoksydowe, metakrylowe i winyloestrowe. W statystykach europejskich tego rodzaju mieszanina budowlana nie przewyższa 10% zużycia sklasyfikowanego jako beton budowlany. Klasyczny beton – pomimo wielu starań o zastąpienie go różnego rodzaju zamiennikami o niższej właściwości kumulowania energii i&...