Produkcja energii cieplnej i elektrycznej w Polsce w ponad 97% oparta jest na paliwach kopalnych, z dominującym udziałem węgla (ok. 80%). Ograniczanie zużycia paliw kopalnych na rzecz odnawialnych nośników energii jest, z oczywistych i powszechnie akceptowanych powodów, jednym z priorytetowych celów rozwiniętych gospodarczo krajów świata. Sejm Rzeczpospolitej Polskiej, przyjmując w sierpniu 2001 r. „Strategię Rozwoju Energetyki Odnawialnej”, nadał tym działaniom najwyższą rangę. Dokument ten zakłada wzrost udziału energii produkowanej ze źródeł odnawialnych do poziomu 7,5% w 2010 r. i 14% w 2020 r.


Produkowane w kraju niewielkie ilości energii ze źródeł odnawialnych w ok. 98% pochodzą z procesów, opartych na spalaniu biomasy (przede wszystkim słomy i drewna). Można zakładać, że dominacja biomasy w zakresie paliw odnawialnych utrzyma się w kraju jeszcze przez wiele lat, za czym przemawiają szacunkowe informacje o pozostawaniu w lasach ponad 7 mln m³ niewykorzystanych odpadów drzewnych rocznie1 oraz stale rosnący obszar terenów rolniczych niewykorzystywanych gospodarczo, w wyniku wzrostu wydajności produkcji rolnej i braku zbytu na produkty rolne (odłogi i ugory, których obszar zbliża się już do 2 mln ha, można wykorzystać pod zalesienia i uprawy energetyczne).
Należy zakładać, że w praktyce produkcyjnej w pierwszym ...