Przyjęte przez Polskę zobowiązania dotyczące obniżenia emisji zanieczyszczeń, powodujących zmiany klimatyczne, zmuszają do skoncentrowania się w pierwszym rzędzie na odpowiednich unormowaniach prawnych, planistycznych i organizacyjnych, dotyczących kierunków pozyskiwania energii odnawialnej. Prawne podstawy do określenia polityki państwa oraz planowania rozwoju gospodarki paliwami i energią daje ustawa „Prawo energetyczne”. Określa ona na szczeblu centralnym strategiczne prognozowanie rozwoju gospodarki energetycznej i programowanie działań państwa w tym zakresie. Właściwe planowanie energetyczne ustawa przypisuje przedsiębiorstwom energetycznym i gminom samorządowym.


Plany rozwoju energii odnawialnej

Podobnie rozwija się, związane z gospodarką energetyczną, planowanie rozwoju energii ze źródeł odnawialnych. Politykę państwa określają tu odnoszące się do tego problemu ustalenia, zawarte w „II Polityce Ekologicznej Państwa” oraz „Strategii Rozwoju Energetyki Odnawialnej”. Na szczeblu lokalnym problematyka ta pojawia się w „Założeniach do planu zaopatrzenia gminy w energię elektryczną, paliwa gazowe i ciepło”.
Proces planowania energetycznego, ze zrozumiałych względów, winien być integralnie związany z planowaniem rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego. Dotyczy to zwłaszcza pla...