Dyrektywa Komisji Europejskiej 2001/80/WE w sprawie ograniczania emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych źródeł spalania paliw stanowi podstawę do przydziału limitów emisji CO2 dla wytwórców energii elektrycznej w Europie. W krajach Unii Europejskiej powstały urzędy zajmujące się ich przydziałem i kontrolą.
Urzędy te zwykle ściśle współpracują z Ministerstwem Środowiska lub są przy nim usytuowane , i tak np. w Polsce przydziałem i kontrolą emisji CO2 zajmuje się Krajowy Administrator Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji (KASHUE) w Warszawie, a w Niemczech – Deutsche Emissionshandelsstelle (DEHSt) w Berlinie.
Generalne limity emisji dla poszczególnych krajów Unii z podziałem na odpowiednie sektory przemysłu i kilkuletnie przedziały czasowe (tzw. fazy) są zatwierdzane przez Komisję Europejską w Brukseli (tzw. NAPs – National Allocation Plans).
Ile kosztuje ich przydział i jak są mierzone?
Limity dla poszczególnych jednostek emisyjnych lub instalacji dotychczas były przydzielane bezpłatnie, a ich nadmiar (lub nawet cały przydział) mógł być przez właściciela instalacji sprzedany na rynku europejskim (tzw. certyfikaty EUETS), co w praktyce oznaczałoby teoretyczne zredukowanie emisji i niebezpieczeństwo otrzymania o w...