Wspólna przestrzeń rekreacyjna
Coraz częściej w odniesieniu do miejskich przestrzeni publicznych używa się przymiotnika „inkluzywny”, mając na myśli to, że tereny ogólnodostępne powinny być przeznaczone dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich wieku czy stopnia sprawności. Tendencją obserwowaną od kilku lat jest budowanie w parkach i na skwerach siłowni zewnętrznych, z coraz większą świadomością projektuje się też place zabaw dla dzieci przeznaczone dla różnych grup wiekowych.
Także oddolnie powstające obiekty do różnego rodzaju sportów typu jazda na deskorolce czy wspinaczka znajdują swoje zaprojektowane odpowiedniki. Swego rodzaju moda na zdrowy tryb życia ma swoje odzwierciedlenie w kształcie przestrzeni publicznej, kreowanej często za pomocą różnego rodzaju narzędzi partycypacji społecznej, a tym samym idącej za głosem użytkowników.
Ewolucje na kółkach
Międzynarodowa wystawa ogrodnicza w 2013 r. w Hamburgu była okazją do zbudowania nowych parkowych terenów rekreacyjnych, w tym terenów sportowych. Przy trasie szybkiej kolei miejskiej, oddzielony ekranami akustycznymi, powstał skatepark, który wzbudzał żywe emocje wśród wszystkich zwiedzających i użytkowników, w tym projektantów, a to ze względu na złożoność jego konstrukcji. Dwie betonowe niecki z...