Wymierzenie opłat
Przy wydawaniu zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów należy też ustalić wysokość opłaty za taką działalność. W niektórych przypadkach jednak nie pobiera się ich.
Organem właściwym do udzielenia zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, zgodnie z Ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU nr 92, poz. 880, ze zm.), jest z reguły wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Wyjątkowo może nim być wojewódzki konserwator zabytków, jeżeli drzewo (krzew) rośnie na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków, lub starosta, jeżeli chodzi o drzewa lub krzewy rosnące na nieruchomości będącej własnością gminy. Jest on jednocześnie organem właściwym do naliczenia i pobrania opłaty za usunięcie drzew lub krzewów - mają więc obowiązek sprawdzić, czy nie zachodzi któraś z podstaw do zwolnienia z obowiązku opłatowego, przewidzianych w art. 86 ustawy o ochronie przyrody. Konsekwencje tego sprawdzenia mogą być dwojakie. Jeżeli zachodzi któraś z sytuacji wymienionych w art. 86, organ wydaje zezwolenie i jednocześnie odstępuje od pobrania opłaty, nie ma bowiem sensu obliczanie wysokości opłaty, co do której ustawa stanowi wprost - "nie pobiera się opłat". Natomiast jeżeli nie zachodzi żadna z sytuacji wymienionych w art. 86, organ wydaje decyzję o zezwoleniu i jednocześnie ustala w niej wysokość opłaty.
Bez wątpliwości
Art. 84 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody usuwa wszelkie wątpliwości, jakie pojawiały się w poprzednim stanie prawnym: czy wydaje s...
Organem właściwym do udzielenia zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, zgodnie z Ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU nr 92, poz. 880, ze zm.), jest z reguły wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Wyjątkowo może nim być wojewódzki konserwator zabytków, jeżeli drzewo (krzew) rośnie na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków, lub starosta, jeżeli chodzi o drzewa lub krzewy rosnące na nieruchomości będącej własnością gminy. Jest on jednocześnie organem właściwym do naliczenia i pobrania opłaty za usunięcie drzew lub krzewów - mają więc obowiązek sprawdzić, czy nie zachodzi któraś z podstaw do zwolnienia z obowiązku opłatowego, przewidzianych w art. 86 ustawy o ochronie przyrody. Konsekwencje tego sprawdzenia mogą być dwojakie. Jeżeli zachodzi któraś z sytuacji wymienionych w art. 86, organ wydaje zezwolenie i jednocześnie odstępuje od pobrania opłaty, nie ma bowiem sensu obliczanie wysokości opłaty, co do której ustawa stanowi wprost - "nie pobiera się opłat". Natomiast jeżeli nie zachodzi żadna z sytuacji wymienionych w art. 86, organ wydaje decyzję o zezwoleniu i jednocześnie ustala w niej wysokość opłaty.
Bez wątpliwości
Art. 84 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody usuwa wszelkie wątpliwości, jakie pojawiały się w poprzednim stanie prawnym: czy wydaje s...