Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym w wielu miejscach normuje kwestie związane z przystankami komunikacyjnymi lub dworcami, co rodzi konieczność wyznaczania ich zgodnie z prawem.


Artykuł 4 ust. 1 pkt 13 Ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (DzU z 2015 r. poz. 1440, z późn. zm., dalej: u.p.t.z.) stanowi, iż przystanek komunikacyjny to miejsce przeznaczone do wsiadania lub wysiadania pasażerów na danej linii komunikacyjnej, w którym umieszcza się informacje dotyczące w szczególności godzin odjazdów środków transportu, a ponadto, w transporcie drogowym, oznaczone zgodnie z przepisami Ustawy z 20 czerwca 1997 r. ? Prawo o ruchu drogowym (DzU z 2012 r. poz. 1137 dalej: u.P.r.d.). Ponadto, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 3 u.p.t.z., przez przystanek komunikacyjny należy rozumieć również port lub przystań usytuowane na wodach morskich lub śródlądowych. Zgodnie z art.  Natomiast wg art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.t.z., dworzec to miejsce przeznaczone do odprawy pasażerów, w którym znajdują się w szczególności: przystanki komunikacyjne, punkt sprzedaży biletów oraz punkt informacji dla podróżnych. Ze względu na charakter przepisów szczególnych regulujących transport kolejowy (ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, DzU z 2013 r. poz. 1297), poza zakresem niniejszego artykułu pozostaje kwestia wyznaczania przystanków komunikacyjnych lub dworców w transporcie kolejowym.


W zapisie ...