Zasadnicze znaczenie dla rozliczeń związanych z zaopatrzeniem w wodę oraz zagospodarowaniem ścieków ma w Polsce ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków1, a w szczególności zakaz finansowania skrośnego i obowiązek alokacji kosztów.

Oznacza to, że doliczanie wód opadowych do opłaty za wodę i ścieki powoduje naruszenie norm prawnych. Jest to szczególnie istotne w przypadku obszarów, na których funkcjonuje kanalizacja mieszana (a więc praktycznie w dużej części starszych jednostek miejskich).
Podstawą określania opłaty powinna być wielkość niezbędnego przychodu, uwzględniająca wieloletnie plany rozwoju i modernizacji systemów. Powinny one obejmować potrzeby związane z rozwojem istniejących elementów systemów zagospodarowania wód opadowych, ich bieżącą eksploatacją, zwiększeniem przepustowości istniejących systemów oraz przebudową istniejących urządzeń w celu dostosowania ich do aktualnych wymogów (przepisów Prawa ochrony środowiska2 i normy EN752, np. wg ATVA1183) i warunków eksploatacji.
Najistotniejszym problemem jest likwidacja konsekwencji obserwowanego w miarę upływu czasu uszczelniania się zlewni. Istnieje potrzeba dostosowania elementów w jezdniach do zmieniających się warunków ich użytkowania – wzrostu obciążeń osiowych oraz spełniania przez niektóre ulice funkcji dróg tranzytowych. W efekcie montowane elementy powinny mieć odpowiednio wyższą wytrzymałość.
Konieczna jest...