Problematyka wdrażania Dyrektywy 91/2002 od dwóch lat jest tematem wiodącym w wielu publikacjach i dyskusjach środowiskowych. 

Cały pierwszy numer „Materiałów Budowlanych” w 2006 r. był poświecony zagadnieniom wdrożenia Dyrektywy1. W wydaniu 1/2007, czyli po roku od terminu wdrożenia (4 stycznia 2006), opublikowano artykuł2 przedstawiający analizę przyczyn opóźnień. Intencją autorów prac w obu przypadkach było dostarczenie opinii publicznej fachowych informacji na temat kierunku prac nad metodologią oceny i uwarunkowań prawnych procesu wdrożenia.


Proces wdrażania dyrektywy
Przedstawiona w 2006 r. metodyka została dobrze przyjęta przez środowisko inżynierskie, czego przykładem są prace3, 4, które przedstawiają oceny energetyczne ponad stu budynków szkolnych i ocenę energetyczną mieszkań. Autorzy tych prac nie brali udziału w opracowywaniu metodyki (2005 r.), lecz zapoznali się z nią właśnie na podstawie lektury „Materiałów Budowlanych”. Świadczy to o tym, że doświadczony audytor lub inżynier zajmujący się zagadnieniami zapotrzebowania na energię przy pozytywnym nastawieniu potrafił dokonać oceny energetycznej. Ten tylko fakt potwierdza słuszność przyjętych założeń, choć wiele problemów czekało na rozstrzygniecie

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?