Zasady sporządzania certyfikatów energetycznych
Problematyka wdrażania Dyrektywy 91/2002 od dwóch lat jest tematem wiodącym w wielu publikacjach i dyskusjach środowiskowych.
Cały pierwszy numer „Materiałów Budowlanych” w 2006 r. był poświecony zagadnieniom wdrożenia Dyrektywy1. W wydaniu 1/2007, czyli po roku od terminu wdrożenia (4 stycznia 2006), opublikowano artykuł2 przedstawiający analizę przyczyn opóźnień. Intencją autorów prac w obu przypadkach było dostarczenie opinii publicznej fachowych informacji na temat kierunku prac nad metodologią oceny i uwarunkowań prawnych procesu wdrożenia.
Proces wdrażania dyrektywy
Przedstawiona w 2006 r. metodyka została dobrze przyjęta przez środowisko inżynierskie, czego przykładem są prace3, 4, które przedstawiają oceny energetyczne ponad stu budynków szkolnych i ocenę energetyczną mieszkań. Autorzy tych prac nie brali udziału w opracowywaniu metodyki (2005 r.), lecz zapoznali się z nią właśnie na podstawie lektury „Materiałów Budowlanych”. Świadczy to o tym, że doświadczony audytor lub inżynier zajmujący się zagadnieniami zapotrzebowania na energię przy pozytywnym nastawieniu potrafił dokonać oceny energetycznej. Ten tylko fakt potwierdza słuszność przyjętych założeń, choć wiele problemów czekało na rozstrzygniecie