Nie w kratkę
Szkocki rząd utworzył fundusz Renewable Energy Investment Fund, wynoszący 103 mln funtów dla inwestorów prywatnych działających w branży odnawialnych źródeł energii, dla których nie jest dostępne dofinansowanie z UK Green Investment Bank. Ponadto rząd ujawnił plany stworzenia grupy doradczej dla firm negocjujących z tym bankiem. Oferta wspierać ma projekty, które są zaawansowane, ale mają problemy z finansowaniem, np. offshore.

Skrzydlata Brazylia
Firma LM Wind Power w pierwszych dniach października potwierdziła plany budowy nowej fabryki łopat do turbin wiatrowych. W zlokalizowanej w porcie Suape niedaleko miasta Recife (stan Pernambuco,  Brazylia) fabryce zatrudnionych ma być ok. 300 osób. Projekt będzie realizowany wspólnie z firmą Eólice. Fabryka zostanie wybudowana jako obiekt modułowy, tak jak zakłady istniejące już w Polsce, USA i Chinach. Rozpoczęcie produkcji planowane jest na wrzesień 2013 r. Trwają również rozmowy z producentami turbin wiatrowych, którzy wyrazili zainteresowanie łopatami o długości od 40 do 70 m.
Przewiduje się, że rozwój branży wiatrowej w północno-wschodniej Brazylii przyczyni się do powstania 1500 miejsc pracy. Wartość rynku energetyki wiatrowej w tym państwie oszacowano na 100 mln reali.
Uchwycili energię
Mongolscy wędrowni hodowcy bydła uzyskali dostęp do energii elektrycznej. Dzięki programowi elektryfikacji ponad pół miliona osób (70% pasterzy i połowa mieszkańców wsi) korzysta z przenośnych systemów solarnych, które dzięki możliwości szybkiego demontażu są dostosowane do częstych przeprowadzek. Hodowcy chętnie kupują dofinansowywane przez rząd systemy solarne. Moduły PV można nabyć w 50 prywatnych sklepach w całej Mongolii. Ich pracownicy zostali przeszkoleni w zakresie sprzedaży, a także naprawy. Popularność modułów ożywiła handel. Zdecydowanie wzrosła sprzedaż odbiorników telewizyjnych, radiowych oraz telefonów komórkowych. W ramach programu dostarczono już 100,146 zestawów solarnych do ludności wędrującej po terytorium zajmującym 1,5 mln m2.
Projekt realizowany jest dzięki Renewable Energy and Rural Electricity Access (3,5 mln dolarów), International Development Association (3,5 mln dolarów), rządowi Holandii (6 mln dolarów) przy wsparciu programu Asia Sustainable and Alternative Energy Program, realizowanego przez Bank Światowy.
Solar Decathlon Europe 2012
Budowanie domów zasilanych energią słoneczną jest już opcją dostępną dla każdego, czego dowodami są domy skonstruowane przez uczelnie biorące udział w drugiej edycji Solar Decathlon Europe 2012. Od 14 do 30 września br. 19 drużyn z 12 krajów (takich jak Niemcy, Brazylia, Chiny, Dania, Egipt, Hiszpania, Francja, Węgry, Włochy, Japonia, Portugalia i Rumunia) wybudowało 19 efektywnych energetycznie domów w Villa Solar w Madrycie. Przez 14 dni rywalizacji słoneczne domy wyprodukowały 5 740,023 kWh energii elektrycznej, a zużyły zaledwie 2 977 kWh. Nadwyżka energii została przekazana do sieci.
Efektywne zarządzanie mocą wygenerowaną przez 19 domów jest jedną z podstawowych cech Villa Solar. Inteligentne sieci (Smart Grid) pozwalają na optymalizację wydajności systemu poprzez równoważenie przepływu w czasie rzeczywistym oraz dostosowują zasilanie do popytu. Ponadto mała odległość źródła energii elektrycznej od miejsca konsumpcji umożliwia zmniejszenie strat na przesyle, co zapewnia korzyści wynikające z produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Wszystkie elementy Micro Smart Grid były podłączone za pomocą technologii Scada Schneider Elektric.
Ocenę domów przeprowadzono na podstawie trzech kryteriów, takich jak: stopień realizacji zadania, pomiary oraz punktacja przyznawana przez jury, które uwagę zwracało m.in. na: architekturę, innowacje, funkcjonalność, bilans energii elektrycznej oraz efektywność energetyczną.
W tegorocznej edycji zwyciężył projekt Conopea, zrealizowany przez drużynę Rhône Alpes z École Nationale Supérieure D’Architecture de Grenoble. Powierzchnia budynku wynosi niespełna 200 m2. Produkcję energii elektrycznej oszacowano na 12 733 kWh/rok, a zużycie na 6 305 kWh/rok. Moc zainstalowanych modułów monokrystalicznych oceniono na 10,7 kW. Współczynnik przenikania ciepła ścian wynosi – 0,0875 W/m2k, podłogi 0,0872 W/m2k, a sufitu 0,0796 W/m2k. Szacunkowy koszt budowy wyliczono na 700 tys. euro, a produkcję na skalę przemysłową na 140 tys. euro. Konstrukcja domu umożliwia nakładanie kolejnych modułów mieszkań na siebie i w ten sposób zbudowanie wieży. Żaluzje na fasadzie zapewniają ochronę przed wiatrem i chłodem, a latem ograniczają nasłonecznienie pomieszczeń.
Patio 2.12 zespołu z Andaluzji (Universitates de Sevilla, Jaén, Granada y Málaga) zajęło drugie miejsce, a na trzeci uplasowała się włoska drużyna z projektem Med in Italy.
 

Na podstawie: www.lmwindpower.com, www.renewableenergyworld.com,  www.sdeurope.org oraz informacji prasowych opracowała Magdalena Lipiecka