Cmentarze jako miejsca pochówku zmarłych są też miejscami zadumy o treści kulturowej, walorach przyrodniczych, architektonicznych i krajobrazowych. Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody, cmentarze należą do terenów zieleni, a więc obszarów, w których dominuje roślinność. Niestety, obecnie coraz częściej przypominają one „betonowe pustynie”, w których trudno odnaleźć spokój.

Zieleń na cmentarzach stanowi obramowanie nekropolii, podkreśla układ przestrzenny, zacienia, osłania od wiatrów i izoluje tereny sąsiednie od części grzebalnej. Za pomocą umiejętnie dobranych i skomponowanych roślin o znaczeniu symbolicznym podkreślamy mistyczny nastrój obiektu, podnosimy walory estetyczne, łącząc sztukę z naturą. Dawniej szczególnie dbano o właściwe zakomponowanie zieleni, która wraz z detalami architektonicznymi podlegała ścisłym regułom projektowania. Obecnie można zauważyć degradację zieleni w obrębie starych cmentarzy i jej marginalizację w projektowaniu nowych nekropolii dla przeludnionych miast. Wraz z us...