Zieleń: zapomniany wymiar gospodarki przestrzennej?
Kształtowanie się wizji terenów zieleni na przestrzeni wieków, ich znaczenia i funkcji, które niejednokrotnie ulegały zmianom, nierzadko determinuje dzisiejsze postrzeganie tego aspektu jako elementu współczesnej urbanistyki. Jednakże już sama próba jednoznacznego zdefiniowania pojęć „zieleń” czy „tereny zieleni” powoduje duże trudności i będzie zależna od systemu klasyfikacji tego typu obszarów.
Termin „zieleń” często stosowany jest wymiennie dla określenia sposobu pokrycia terenu lub jego użytkowania1. „Zieleń” to także ta część roślinności, którą można świadomie wprowadzać, formować, pielęgnować i ochraniać, a jej potoczne rozumienie sprowadza się do układów roślinności w miastach lub osiedlach, będących skutkiem określonej działalności człowieka, często na bazie pewnych elementów roślinnych już na danym terenie istniejących2. „Tereny zieleni” definiuje się również poprzez pryzmat pełnionych przez nie funkcji w systemie osadniczym, stwierdzając, że „są to obszary w aglomeracjach miejskich (również krajobrazie otwartym), planowo obsadzane roślinnością dla poprawy estetyki i funkcji biologicznej środowiska”3. Jest to stwierdzenie stosunkowo najbliższe obecnie obowiązującej definicji zawartej w Ustawie z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, w której rozstrzyga się...
