Budownictwo mieszkaniowe determinuje zrównoważony rozwój miast i gmin ze względu na współwystępowanie istotnych dla środowiska kwestii: rozwoju infrastruktury, szacunku dla społeczności i wspólnot lokalnych oraz dziedzictwa kulturowego, przy jednoczesnym uwzględnianiu rachunku ekonomicznego.

Takie przedsięwzięcia wymagają interwencji państwa, szczególnie w obszarze wsparcia budownictwa mieszkaniowego kierowanego do osób o niskich i przeciętnych dochodach.
Systemowy charakter zmian legislacyjnych
Pakiet głównych działań i instrumentów polityki mieszkaniowej państwa zdefiniowany jest w Narodowym Programie Mieszkaniowym, przyjętym przez Radę Ministrów uchwałą nr 115/2016 z 27 września 2016 r. (zob. ?Przegląd Komunalny? 1/2017). Program ten wskazuje cztery główne kierunki, w których zmierzała będzie realizacja polityki mieszkaniowej państwa, a mianowicie: poprawa dostępności mieszkań; stabilne i efektywne finansowanie; nowoczesne, oszczędne i bezpieczne warunki zamieszkania oraz dobre prawo, pozwalające efektywniej niż dotychczas gospodarować gminnymi zasobami mieszkaniowymi.
Jedną z podstawowych inicjatyw legislacyjnych rządu RP, wdrażających Narodowy Program Mieszkaniowy, jest Ustawa z 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmi...