Zrównoważony rozwój: naturalnie! Cz. IV
Wszystkie zjawiska społeczne, gospodarcze i przyrodnicze zachodzą w przestrzeni, która w procesie gospodarowania powinna być traktowana w sposób szczególny, gdyż stanowi zasób naturalny o stałej podaży. Oznacza to, że jej ilość jest niezmienna. Modyfikacji ulega natomiast jej jakość – z punktu widzenia możliwości zaspokajania potrzeb człowieka.
Przez całe tysiąclecia problem „kurczenia się” przestrzeni dostępnej dla celów społecznych i gospodarczych właściwie nie występował. Jednak wzrost liczby ludności świata do ponad 6,5 mld, rozwój wszelkiego rodzaju produkcji, rozrastanie się miast i osiedli oraz rozbudowa infrastruktury (zwłaszcza liniowej) sprawiły, że przestrzeń stała się dziś dobrem relatywnie rzadkim i wymagającym rozważnego wykorzystywania. Zadania z tym związane powinny być realizowane w ramach polityki przestrzennej, wykorzystującej jako narzędzie planowanie przestrzenne. Odbywa się ono na co najmniej trzech poziomach: gmin, regionów oraz krajów, choć wypada dodać, że ostatnio zyskuje także na znaczeniu poziom międzynarodowy.
Planowanie przestrzenne jest procesem wieloaspektowym, który powinien służyć przede wszystkim ochronie przestrzeni jako dobra publicznego. Kierowanie zdarzeniami, wyznaczanie celów, koordynowanie i sterowanie działaniami służącymi do osiągnięcia tych celów, rozwiązywanie problemów, łagodzenie konflikt&oacut...
