Francuski uczony Jean Dorst, analizując przyczyny upadku dawnych cywilizacji, pisał: „Niektóre kwitnące cywilizacje umierały wskutek zakłócenia równowagi ze środowiskiem, które było im najpierw kolebką, a potem przez wieki – skarbnicą”. 

Zdaniem Dorsta, jest wielce prawdopodobne, że właśnie tak było w przypadku cywilizacji Majów – ludu, który stworzył wspaniałą kulturę z wysoko rozwiniętą matematyką i astronomią, pismem hieroglificznym, architekturą i sztuką. 

Okres świetności tego ludu zaczął się około 250 roku n.e. i trwał do IX wieku. Historyków intrygują powody, dla których Majowie zaczęli opuszczać swoje miasta-państwa. W świetle współczesnych wykopalisk archeologicznych najbardziej prawdopodobną przyczyną wydają się wewnętrzne konflikty i wojny bratobójcze wywołane katastrofą ekologiczną. Głównym zajęciem Majów było rolnictwo, zwłaszcza uprawa kukurydzy. Duże potrzeby pokarmowe kukurydzy narażały glebę na szybkie wyjałowienie w wyniku wyczerpania próchnicy i związane z tym zniszczenie poprzez erozję dróg wodnych. Dlatego też Majowie wciąż musieli poszukiwać nowych terenów pod uprawy, zwłaszcza że przybywało również ludzi. Z czasem możliwości pozyskiwania nowych ziem zostały wyczerpane i nadszedł czas głodu. Maj...