Tag: Krzysztof Kasprzak
Kulturotwórcza rola rewitalizacji – przykłady historyczne
Zmiany urbanistyczno-architektoniczne miasta w znacznym stopniu zwiększają nie tylko zainteresowanie produktami i ofertami turystycznymi, ale zwykle tworzą także cały szereg nowych i to niekiedy w ogromnej skali w spektakularny wręcz sposób. Chociaż nie dotyczy to terenów naszego kraju, to jednak trudno o lepszy przykład niż zakończona 150 lat temu i trwająca niemal 20 lat wielka przebudowa Paryża (tzw. haussmannowska). Nie była to oczywiście rewitalizacja miasta we współczesnym rozumieniu tego procesu, ale wyraźna swoista gentryfikacja.
Rewitalizacja, zawłaszczanie przestrzeni i problemy gentryfikacji
W rezultacie wadliwie przeprowadzonej rewitalizacji na danym terenie rozwinąć się mogą procesy gentryfikacji („uszlachetniania”), powodujące gwałtowną, zarówno pozytywną, jak i negatywną, zmianę charakteru dzielnicy miasta (Drozda, 2017). Pozytywne cechy gentryfikacji to m.in. stabilizacja podupadających obszarów miasta, wzrost wartości nieruchomości i zwiększenie bezpieczeństwa, ożywienie gospodarcze i społeczne oraz perspektywy dalszego rozwoju lepszych jakościowo usług dla nowych mieszkańców i wzrost poziomu ich zamożności oraz ograniczenie rozrastania się przedmieść.
Negatywne i pozytywne przykłady rewitalizacji
Z założenia rewitalizacja to sposób na rozwiązanie w pierwszej kolejności problemów społecznych występujących wśród mieszkańców danej gminy lub miasta. Mają to być integrujące działania na rzecz społeczności lokalnej, przestrzeni i lokalnej gospodarki, terytorialnie skoncentrowane i prowadzone przy współpracy z lokalną społecznością, mające stanowić najbardziej kompleksową odpowiedź na degradację społeczną, gospodarczą, przestrzenną, techniczną i środowiskową gmin.
Założenia rewitalizacji i jej podstawy prawne
Rewitalizacja, z którą związanych jest wiele istotnych proceduralnych zagadnień prawnych, administracyjnych i ekonomicznych, bez znajomości których prawidłowe i skuteczne jej przeprowadzenie nie jest obecnie w ogóle możliwe, to działania głównie praktyczne. Z jednaj strony administracyjno-finansowe, a z drugiej projektowo-wykonawcze, mające na celu realizację założonych przekształceń rewitalizacyjnych. To czy się one powiodą zależy głównie od doświadczenia pracowników administracji samorządów terytorialnych, projektantów i wykonawców. Znajomości przez nich nie tylko obowiązujących procedur i umiejętności posługiwania się nimi, ale głównie zrozumienia istoty procesów rewitalizacyjnych, co z kolei wymaga szerokiej wiedzy interdyscyplinarnej.