Żyjemy w rzeczywistości postpandemicznej. Dzięki temu trudnemu czasowi praktycznie całe społeczeństwo w bardzo namacalnym stopniu przekonało się, jak niedocenioną do tej pory funkcję w dobrostanie psychofizycznym człowieka pełni kontakt z naturą. Lasy miejskie praktycznie z dnia na dzień stały się synonimem harmonijnej płaszczyzny rekreacji.

W lasach miejskich odnajdziemy najlepsze proporcje pomiędzy przyrodą i formą jej udostępnienia, a dzięki temu między możliwościami, jakie las stwarza dla mieszkańców. Już na wstępie należy nakreślić pewne ramy, aby zrozumieć, z jak bardzo zróżnicowaną i wielowymiarową przestrzenią mamy do czynienia w przypadku pojęcia „las miejski”. Słowo „las” dopełnione przez zestawienie z nim w jednym zdaniu przymiotnika „miejski” w społecznym odbiorze budzi różne skojarzenia i odczucia. Wspomniane obszary leśne charakteryzują się różnorodną genezą, związane są z wydarzeniami historycznymi, ważnymi z perspektywy społeczności lokalnej, a także skupiają mnogość cennych obiektów kultu religijnego czy też wartościowych dóbr kultury. Oczywista jest ich wartość przyrodnicza, objawiająca się nie tylko w postaci ogólnej liczby znajdujących się w nich różnorodnych form ochrony przyrody, ostoi i stanowisk chronionych zwierząt czy roślin, lecz także hotspotów bioróżnorodności oraz korytarzy migracyjnych dużej fauny. Gdy m...