Gminy dostaną mapy

Od 2003 roku wszystkie dokumenty planistyczne przygotowywane przez samorządy muszą być konsultowane z zarządami gospodarki wodnej. W 2011 roku Polska w całości wprowadziła do prawa postanowienia dyrektywy powodziowej. Od tego czasu w wojewódzkich planach przygotowanych przez marszałków i zatwierdzonych przez sejmiki wojewódzkie wskazane są obszary zagrożone zalaniem. Są to akty prawa miejscowego i powinny być one uwzględnianie w dokumentach gminnych. Nie tylko w planach zagospodarowania przestrzennego, ale także w decyzjach o warunkach zabudowy, czy decyzjach budowlanych (art 88 l i f ustawy z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne, Dz. U. 2012 poz. 145 z późn. zm.). Wspomniane przepisy nakazują przegląd i uaktualnianie co 6 lat m.in. map zagrożenia i map ryzyka powodziowego.

Nie jest możliwa budowa domu na terenie zagrożonym powodzią. Studia ochrony przeciwpowodziowej opracowane przez dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej muszą być uwzględnione m.in. w planach zagospodarowania przestrzennego, miejscowych dokumentach planistycznych czy zgodach na budowę. Mapy ryzyka i mapy zagrożenia powodziowego dają natomiast samorządom precyzyjne narzędzie, które pomaga uniknąć szkód spowodowanych ewentualną powodzią i pozwala skutecznie walczyć z żywiołem. Osoby zainteresowane mieszkaniem lub inwestowaniem mogą sprawdzić, na stronie internetowej Informatycznego Systemu Obrony Kraju pod linkiem: http://www.isok.gov.pl/pl/mapy-zagrozenia-powodziowego-i-mapy-ryzyka-powodziowego czy lokalizacja przez nich wybrana jest bezpieczna.

Obecnie dostępne są już mapy zagrożenia powodziowego przygotowane w ramach systemu ISOK. Oficjalnie zostaną one przekazane właściwym władzom samorządowym w 2014 roku. Od tego momentu gminy będą miały 18 (a jeśli parlament zaakceptuje rządową propozycję zmian w Prawie wodnym – 30 miesięcy) na uwzględnienie danych tam zawartych w dokumentach przestrzennych gmin.

Celem przygotowywania i uaktualniania map ryzyka i zagrożenia powodziowego jest zapewnienie ochrony życia, zdrowia i mienia ludności. Każdy obywatel może sprawdzić, czy zamieszkuje obszar zagrożony powodzią, a jeśli tak, to jak bardzo jest on zagrożony. Udostępnienie informacji o obszarach i poziomie zagrożenia powodzią oraz wskazanie jak duże jest ryzyko wystąpienia powodzi na danym obszarze, z pewnością pomoże mieszkańcom i władzą lokalnym podejmować właściwe decyzje odnośnie lokalizacji inwestycji.

Informacje zawarte na mapach będą także przydatne w reagowaniu i zarządzaniu kryzysowym w przypadku wystąpienia powodzi. Opracowanie map zagrożenia powodziowego i map ryzyka powodziowego to również podstawa do opracowania planów zarządzania ryzykiem powodziowym. Mapy będą skutecznym narzędziem pozyskiwania danych, podstawą ustanawiania priorytetów i podejmowania dalszych decyzji o charakterze technicznym, finansowym i politycznym dotyczących zarządzania ryzykiem powodziowym.

Na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią wprowadzono całkowity zakaz wykonywania robót oraz czynności utrudniających ochronę przed powodzią lub zwiększających zagrożenie powodziowe. Chodzi tu szczególnie o zakazy:
– wykonywania urządzeń wodnych oraz budowy innych obiektów budowlanych;
– sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk;
– zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz wykonywania innych robót, z wyjątkiem robót związanych z regulacją lub utrzymywaniem wód oraz brzegu morskiego, a także utrzymywaniem, odbudową, rozbudową lub przebudową wałów przeciwpowodziowych wraz z obiektami związanymi z nimi funkcjonalnie.

Zakazy te mają charakter powszechny i do ich przestrzegania zobowiązane są także organy administracji samorządowej. Zakazy te obowiązują na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią.  Dlatego też zakazy te obowiązują niezależnie  od miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Zwolnić od tych zakazów może, w drodze decyzji, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, o ile nie utrudni to ochrony przed powodzią.