Według ETS art. 4 ust. 5 VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku i załącznik D pkt 2 tej dyrektywy należy interpretować w taki sposób, że czynność indywidualnego podłączenia, która polega, tak jak w sprawie przed sądem krajowym, na ułożeniu kanalizacji umożliwiającej przyłączenie instalacji wodociągowej nieruchomości do stałej sieci dostawy wody, należy do zakresu dostawy wody, o której mowa w tym załączniku, tak iż podmiot prawa publicznego działający jako władza publiczna jest podatnikiem w zakresie tej czynności.
Natomiast art. 12 ust. 3 lit. a) VI Dyrektywy 77/388 i załącznik H kategoria 2 tej dyrektywy należy interpretować w taki sposób, że czynność podłączenia indywidualnego, która polega, tak jak w sprawie przed sądem krajowym, na ułożeniu kanalizacji umożliwiającej przyłączenie instalacji wodociągowej nieruchomości do stałej sieci dostawy wody, należy do zakresu dostawy wody. Ponadto państwa członkowskie mogą stosować obniżoną stawkę VAT do określonych i swoistych aspektów dostawy wody, takich jak czynność indywidualnego podłączenia będąca przedmiotem sporu w postępowaniu przed sądem krajowym, pod warunkiem poszanowania zasady neutralności podatkowej, na której oparty jest wspólny system VAT.
Jak wskazuje ETS z art. 12 ust. 3 lit. a) VI Dyrektywy wynika, że w drodze odstępstwa od zasady, zgodnie z którą stosowana jest zwykła stawka podatku, państwom członkowskim przyznano możliwość stosowania jednej lub dwóch obniżonych stawek VAT. Ponadto zgodnie z tym przepisem obniżone stawki VAT mogą być stosowane jedynie do dostaw towarów i świadczenia usług, o których mowa w załączniku H.
O ile wprawdzie VI Dyrektywa nie zawiera definicji dostawy wody, to z jej przepisów nie wynika również, że pojęcie to powinno być przedmiotem odmiennej wykładni w zależności od załącznika, w którym jest wymienione. Ponieważ podłączenie indywidualne jest niezbędne do dostarczania wody ludności, należy uznać, że należy ono również do zakresu dostawy wody wymienionej w kategorii 2 załącznika H do VI Dyrektywy.
Niemniej jednak należy podkreślić, że brzmienie art. 12 ust. 3 lit. a) VI Dyrektywy VAT nie przesądza o tym, że przepis ten powinien być interpretowany jako określający wymóg, że obniżona stawka podatku może być stosowana jedynie, gdy dotyczy ona wszystkich aspektów dostawy wody objętych zakresem załącznika H do tej dyrektywy; toteż nie można wykluczyć selektywnego stosowania obniżonej stawki pod warunkiem, że nie spowoduje ono ryzyka zakłócenia konkurencji.
Z zastrzeżeniem poszanowania zasady neutralności podatkowej, na której opiera się wspólny system VAT, państwa członkowskie mają możliwość stosowania obniżonej stawki VAT do określonych i swoistych aspektów dostawy wody, o której mowa w załączniku H kategoria 2 VI Dyrektywy, takich jak podłączenie indywidualne.
Wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Finanzamt Oschatz przeciwko Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelbien, przy udziale Bundesministerium der Finanzen z 3 kwietnia 2008 r. (nr C-442/05).
Źródło: Gazeta Prawna
Komentarze (0)