Centrum Ekoinnowacji przy Politechnice Gdańskiej

Budynek Centrum Ekoinnowacji ma stanąć w samym sercu kampusu Politechniki – między ulicami Siedlicką a Traugutta, w sąsiedztwie budynków Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska (WILiŚ), któremu to wydziałowi Centrum będzie służyć.

Jak powiedział PAP prof. Jacek Mąkinia, prorektor ds. współpracy i innowacji PG a zarazem kierownik Katedry Inżynierii Sanitarnej WILiŚ, Centrum Ekoinnowacji będzie służyć prowadzeniu proekologicznych badań oraz kształceniu przyszłych inżynierów, którzy będą potrafili wprowadzać ekoinnowacyjne rozwiązania.

W tym celu w planowanym budynku powstanie kilka laboratoriów wyposażonych w sprzęt, który pozwoli pracować nad projektami dotyczącymi energooszczędnego budownictwa, ekologicznych form transportu (wodnego i szynowego), rewitalizacji zdegradowanych obszarów miejskich i poindustrialnych, gospodarki wodnej i ochrony przeciwpowodziowej, a także technologii oczyszczania ścieków oraz nowoczesnych systemów wodociągowo-kanalizacyjnych.

Polem do badań i nauki będą nie tylko laboratoria, ale też sama siedziba Centrum. Regulamin ogłoszonego właśnie przez uczelnię konkursu na projekt tego obiektu zakłada bowiem, że mają w nim zostać zastosowane najnowocześniejsze proekologiczne i energooszczędne rozwiązania.

– Chcemy, by budynek Centrum był zasilany w jak największym stopniu przy wykorzystywaniu odnawialnych źródeł energii. Chcielibyśmy też, by maksymalnie oszczędne były wszelkie instalacje, np. instalacja wodociągowa i kanalizacyjna mogłyby wykorzystywać zawracane ścieki czy wody opadowe do spłukiwania toalet – powiedział PAP Mąkinia.

– To ma być pierwszy w Polsce budynek nawiązujący do idei miast ekologicznych. Na świecie istnieją już takie obiekty: sam zwiedzałem w Szwajcarii budynek, w którym wykorzystywano wyłącznie wewnętrzne źródła energii, nie było tam żadnego zewnętrznego zasilania – powiedział PAP Mąkinia dodając, że Centrum służyłoby, jako swojego rodzaju żywe laboratorium – studenci mogliby na jego przykładzie poznawać najnowocześniejsze rozwiązania, a naukowcy – pracować nad kolejnymi ulepszeniami.

Jak zaznaczył Mąkinia, Centrum byłoby nie tylko pierwszym tak zaawansowanym proekologicznie obiektem, ale też pierwszą w Polsce instytucją naukową, która w sposób kompleksowy będzie zajmować się ideą ekologicznych miast.

Środki na budowę Centrum Politechnika chce pozyskać z funduszy europejskich – tych rozdysponowywanych centralnie lub tych, którymi dysponować będą regionalne władze. Prof. Mąkinia jest przekonany, że inwestycja zyska przychylność dysponentów czy to krajowych czy regionalnych funduszy. – Choćby w regionalnych programach bardzo duża część środków przewiduje inwestycje związane z ochroną środowiska czy energetyką – powiedział PAP Mąkinia.

Dodał, że duże prawdopodobieństwo przyznania środków na budowę Centrum wiąże też z faktem, iż to właśnie specjaliści z Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska PG, opracowują projekty bardzo istotne dla regionu. „Nasi pracownicy brali udział m.in. w pracach nad takimi inwestycjami, jak gdański stadion, lotnisko czy tunel pod Martwą Wisłą” – powiedział PAP Mąkinia dodając, że w jego opinii Centrum mogłoby powstać do końca 2018 r.

Centrum stanie w miejscu, gdzie znajdują się przewidziane do rozbiórki: obiekt gospodarczy oraz niefunkcjonalna już hala Hydro, wykorzystywana dotychczas przez WILiŚ.

Nowemu obiektowi ma towarzyszyć podziemny garaż oraz naziemny parking. Musi on też komponować się z istniejącymi w tym miejscu budynkami należącymi do WILiŚ. Ogłoszony przez Politechnikę konkurs dotyczy więc nie tylko projektu przyszłej siedziby Centrum, ale też opracowania koncepcji urbanistyczno-architektonicznej całego kompleksu, w tym remontu i ewentualnej przebudowy istniejących obiektów.

Wnioski o dopuszczenie do udziału w konkursie architektonicznym można składać do 30 marca br. Gotowe prace mają zostać złożone do połowy czerwca, a na koniec tego miesiąca zaplanowano ogłoszenie wyników konkursu. Laureat pierwszego miejsca otrzyma 50 tys. zł. Za drugie miejsce przewidziano nagrodę w wysokości 40 tys. zł, za trzecie – 30 tys. zł.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl