Wody Polskie kończą proces zatwierdzania taryf. 80 proc. spraw zakończono

Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie od 1 stycznia 2018 pełni funkcję regulatora stawek za usługi wodociągowo-kanalizacyjne. Spółki zajmujące się dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków musiały do 12 marca złożyć do Wód Polskich wnioski taryfowe z cenami mediów na następne trzy lata.

W ustawowym terminie do Wód Polskich wpłynęło 2561 wniosków o zatwierdzenie taryf. Regulator miał 45 dni na rozpatrzenie dokumentów i zatwierdzenie taryf, ewentualnie mógł wezwać do uzupełnienia dokumentów. Do 30 czerwca zatwierdzonych zostało 2091 z nich. Wciąż wpływają pojedyncze nowe wnioski i odwołania.

– Zatwierdzono 80 proc. taryf – poinformował na konferencji prasowej Przemysław Daca, prezes Wód Polskich. – Jest to moment, w którym możemy poinformować o procesie zatwierdzania taryf, bo jest on na ukończeniu. Chciałbym zwrócić uwagę na pewne nieścisłości, które się pojawiały w mediach: ceny za wodę i ścieki ustalają dostawcy. Wody Polskie nie zafundowały mieszkańcom podwyżek, bo nie ustanawiają one ceny, tylko ją regulują i zatwierdzają. O podwyżkach decydują spółki wod-kan, rady miast i prezydent, burmistrz lub wójt.

1952 z zatwierdzonych przez Wody Polskie taryf zostało obniżonych, niezmienionych lub zindeksowanych o wskaźniki makroekonomiczne (np. inflację) oraz o wzrost cen energii, opłat i podatków.

Zaakceptowanych zostało 115 taryf podwyższonych ze względu na prowadzone inwestycje (amortyzacja, wkład własny do środków UE) oraz 24 taryfy podwyższone z przyczyn nieleżących po stronie przedsiębiorstw, np. zakup wody od innego dostawcy.

Od 12 marca do 30 czerwca wpłynęły 133 nowe wnioski. 30 czerwca procedowanych było jeszcze 481 wniosków. Ze wszystkich złożonych wniosków, wniosek o najmniejszej liczbie mieszkańców dotyczył 22 osób, a wniosek o największej liczbie mieszkańców złożył MPWiK w Warszawie. Przypomnijmy, że Warszawa złożyła wniosek z obniżką cen.

Pierwszym etapem weryfikacji wniosków było sprawdzenie kompletności i poprawności ich wypełnienia. Jeśli warunki te nie zostały spełnione, wnioskodawcy byli wzywani do złożenia uzupełnień. Wielokrotnie taryfy były zmniejszane przez same przedsiębiorstwa w procesie składania wyjaśnień do wniosków.

II etapem były odwołania do drugiej instancji – Prezesa PGW Wody Polskie. Wpłynęło 75 (stan na 30 czerwca) odwołań od wydanych decyzji, w tym od 6 zatwierdzających oraz jedno odwołanie wskazujące na zbyt niskie ceny.

W przypadku nieuzasadnionych wzrostów cen, Wody Polskie wydawały decyzje negatywne. Dochodziło do tego wtedy, gdy: w dokumentacji nie uzasadniono wzrostu cen zgodnie z rozporządzeniem, a sama dokumentacja nie spełniała wymogów określonych w rozporządzeniu; do niezbędnych przychodów wliczono koszty, które nie powinny być wliczone (nie zostały wskazane w rozporządzeniu oraz w ustawie); nieprawidłowo kwalifikowano koszty; uzasadnienia dla taryf były sporządzane lakonicznie, niestarannie, bez podstawowych informacji pozwalających na właściwe zbadanie wniosku.

– W kwietniu wydano 404 decyzji negatywnych, w maju 507, w czerwcu 481. Trzeba jednak pamiętać, że celem procesu regulacji taryf przez Wody Polskie jest zatwierdzenie taryf, więc procedury jeszcze trwają – poinformowała Joanna Kopczyńska, Zastępca Prezesa Wód Polskich ds. Zarządzania Środowiskiem Wodnym. Zapowiedziała, że proces weryfikacji taryf zakończy się wczesną jesienią.

Prezes Daca zwrócił uwagę na różnice w podejściu do informowania o cenach wody i ścieków. Gdy MPWiK Warszawa obniżyło opłaty za wodę, zasługę przypisywała sobie prezydent Warszawy. Gdy w Łodzi doszło do podwyżki, prezydent tego miasta ogłosił, że “Rządowe Wody Polskie zafundowały mieszkańcom podwyżki”.

Daca przypomniał, że stronami w procesie weryfikacji taryf dokonywanej przez organ regulacyjny są przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, prezydent miasta, burmistrz lub wójt. Przedsiębiorstwu i władzom samorządowym przysługuje prawo do odwołania się od każdej decyzji wydanej przez Wody Polskie. Z kolei mieszkańcom przysługuje prawo do zakwestionowania wysokości taryf poprzez złożenie skargi do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.